onen wel eens anders zyn dan ze schynen. 't Was
waarachtig wel de moeite waard, aan dit fysiologisch verschynsel 'n
spreekwoord te wyden! En toch, dat spreekwoord heeft 'n _zin_, 'n
_reden van bestaan_. Waarlyk 't is niet zonder oorzaak--niet zonder
_bekende_ oorzaak ook--dat het leeft, groeit, bloeit, van aanhangers
overvloeit, en vruchten draagt. Vruchten en redevoeringen! Die
oorzaak, lieve lezer--we willen hopen dat geen kongreslid zich de zaak
te veel aantrekke--die oorzaak is ... dat er te veel kamerdienaars in
de wereld zyn ... ziedaar! Hun treurigheid over gebrek aan groote
mannen, is gegrond, waarachtig! Men hoeft nu juist geen jakhals te
wezen om meetehuilen als men die interessante diertjes hoort janken en
redevoeren over de schaarste van leeuwen.

Wie _goed_ is, _is_ goed, onverschillig op welken afstand men hem
beziet. Want z'n eigenaardigheid ligt in hemzelf, en hangt niet af van
't standpunt des waarnemers. De vraag of men van 'n _uitstekend_
persoon eischen kan dat-i ook in 't dagelyks leven hoog sta, is
kinderachtig. Met of zonder permissie van den jakhals, is de leeuw 'n
leeuw. Met of zonder eischen of vergunningen van dien aard, is 'n
appel 'n appel, 'n boom 'n boom, en 'n "groot man"--wat dan ook de
beteekenis van dit woord moge zyn--'n groot man. Het is hem geheel
onverschillig of dit door z'n kamerdienaar gevorderd of erkend wordt.
Hy zou niet anders kunnen zyn dan hy _is_, d.w.z. _uitstekend_. En dit
zou zoo blyven, al stond men hem in kongresverhandelingen genadiglyk
toe, in z'n binnenkamertje kleiner te wezen dan op straat. Zoo'n
vergunning teekent overigens de aspiratien van 'n knecht, die z'n
voorzorgen neemt tegen den tyd dat men ook hem eens--by groote
vergissing dan--voor 'n heer zal aanzien.

Wie _goed_ is, _is_ goed, binnen'shuis en buiten'shuis. Hy is goed
voor z'n medeburgers, voor z'n echtgenoot, voor z'n kinderen, voor z'n
vrienden, voor z'n dienstboden. Wie er anders over denkt, mag zich ook
wel gaan verbeelden dat 'n goudstuk in 't donker zich amuzeert met in
'n cent te veranderen. Feilen, fouten, vergissingen, dwalingen ... wie
heeft ze niet? Maar de bewering dat 'n "groot man" in z'n byzonder
leven op-eenmaal zou inkrimpen tot iets kleins ... dat z'n adel by
voorkomende gelegenheid eventjes zou overgaan in gemeenheid ... zie,
dit is 'n uitvindseltje van den zwerm niet-groote mannen die middel
zoeken om _hun_ kleinheid en gemeenheid te doen voorkomen als adel. Ze
meenen zich tot