ker, waarom niet? Men heeft toch
nog wel buitengewoner dingen gezien! Dit waren vooral de lezers van
de Daily Telegraph. Maar men zag al spoedig dat dit blad zelf begon
te wankelen.

En waarlijk, den 7en October verscheen er in het maandschrift
van het Koninklijk Aardrijkskundig genootschap een artikel dat
de quaestie uit verschillende oogpunten behandelde en zonneklaar
bewees dat deze onderneming dwaasheid was. Volgens dit artikel was
alles in het nadeel van den reiziger, zoowel de hinderpalen, die
de menschen, als die, welke de natuur tegen de verwezenlijking van
zijn plan zouden opwerpen. Om in dit plan te slagen, moest men een
wonderdadigen samenloop aannemen van de uren van vertrek en aankomst,
een samenloop die niet bestond en die niet bestaan kon.

Waar alles zeer nauwkeurig is ingericht als in Europa, dat men in
betrekkelijk korten tijd doorreist, daar kan men rekenen op de stipte
aankomst der treinen; maar wanneer men slechts drie dagen heeft, om
van het eene eind van Indie naar het andere te komen en acht dagen
voor de Vereenigde Staten, kon men dan staat maken op de elementen
van zulk een vraagstuk? En dan nog de ongelukken, die aan de machines
konden overkomen, het derailleeren, de botsingen, het slechte weder,
de ophooping van sneeuw, was dat alles niet tegen den heer Fogg? Zou
hij niet gedurende den winter op de mailbooten blootgesteld zijn
aan stormen en zware mist? Is het dan zoo zeldzaam dat de beste
Transatlantische booten dikwijls een oponthoud hebben van twee of
drie dagen? Er was maar eene vertraging noodig, en de geheele keten
van aansluiting was onherstelbaar verbroken. Zoo Phileas Fogg slechts
eenige uren te laat kwam voor een mailboot, zou hij immers moeten
wachten tot de volgende vertrok, en zelfs door dit kleine oponthoud
zou zijne reis onherroepelijk mislukt zijn. Dit artikel maakte veel
opgang. Bijna alle bladen namen het over, en de acties "Phileas Fogg"
daalden geducht.

Gedurende de eerste dagen na het vertrek van den gentleman, waren er
groote zaken gedaan tusschen hen, die aan het welslagen van zijne
onderneming geloofden of twijfelden. Men kent de buitensporigheid
der Engelschen in het wedden. Op dat gebied zijn zij nog veel
hartstochtelijker en standvastiger dan de spelers op het hunne. Wedden
is een eigenschap van het engelsche karakter. Niet alleen gingen dan
ook verschillende leden der Reform-club aanzienlijke weddenschappen
aan, maar het groote publiek deed hetzelfde. Phileas