at denk ik dan ook te doen."
"Maar dat is een verraderlijke streek!" riep Passepartout uit, die
onder den invloed van den brandewijn opgewonden raakte, want Fix had
hem blijven inschenken en hij dronk zonder het te weten. "Dat is een
verraderlijke, gemeene streek! En dat zijn gentlemen en collega's."
Fix begreep er nu niets meer van.
"Collega's," vervolgde Passepartout; "leden van de Reform-club! Vergeet
niet, mijnheer Fix, dat mijn meester een eerlijk man is en wanneer
hij eene weddenschap aangaat, wil hij die op loyale wijze winnen."
"Maar wie denkt gij dan dat ik ben?" vroeg Fix, Passepartout strak
aanziende.
"Wel een agent van de leden der Reform-club, die in last heeft de
reis van mijn meester te controleeren, een zeer vernederende taak. Ik
heb dan ook, hoewel ik zeer goed begrepen heb wie gij waart, mij wel
gewacht dit aan den heer Fogg mede te deelen.
"Weet hij niets?" vroeg Fix levendig.
"Niets," antwoordde Passepartout, nogmaals zijn glas ledigende.
De inspecteur van politie wreef met zijne hand over zijn
voorhoofd. Hij aarzelde verder te gaan. Wat zou hij doen? De dwaling
van Passepartout scheen oprecht, maar zij maakte het volvoeren van
zijn plan gemakkelijker. Blijkbaar sprak de knecht volkomen ter goeder
trouw en was hij geen medeplichtige van zijn meester, wat Fix had
kunnen vreezen.
"Welnu," dacht hij, "als hij zijn medeplichtige niet is, zal hij
mij helpen."
De detective was nu tot een ander besluit gekomen. Bovendien hij
had geen tijd meer om te dralen. Tot elken prijs moest hij Fogg te
Hong-Kong houden.
"Hoor," zeide Fix; "luister goed naar hetgeen ik zeggen zal. Ik ben
niet degeen waarvoor gij mij houdt, namelijk een agent van de leden
der Reform-club."
"Ei!" antwoordde Passepartout, hem spottend aanziende.
"Ik ben inspecteur van politie, belast met eene zending, die mij door
het hoofdbestuur van Londen is opgedragen."
"Gij! inspecteur van politie!"
"Ja; als gij nog twijfelt, ziehier mijne aanstelling."
De agent haalde daarop een papier uit zijne portefeuille te voorschijn
en liet aan Passepartout zijne aanstelling zien, door het hoofdbestuur
te Londen geteekend. Passepartout was geheel onthutst en zag Fix aan
zonder een woord te kunnen uiten.
"De weddenschap van dien Fogg," ging Fix voort, "is slechts een
voorwendsel, waarvan gij dupe zijt, gij zoowel al de leden van de
Reform-club, want hij had er belang bij om zich van uwe onschuldige
medeplichtigheid te verz
|