ijfeld. In elk geval was dit eene zaak, die hij
met zich zelven kon overleggen; voor het oogenblik moest hij zich
haasten om naar Fogg te gaan en zich over zijn onbehoorlijk gedrag
te verontschuldigen.

Passepartout stond dus op. De zee was onstuimig en de mailboot
slingerde geweldig. Maar de trouwe knecht, hoe goed en hoe kwaad het
ook op zijn nog onvaste beenen ging, kwam toch op het achterdek. Daar
zag hij niemand, die op Fogg of op Aouda geleek.

"Och," dacht hij, "mevrouw Aouda is nog niet op en mijn meester zal
den een of anderen whistspeler gevonden hebben, en volgens zijne
gewoonte...."

Zoo peinzende, daalde Passepartout in de kajuit af. Fogg was er
niet: Passepartout schoot dus nog maar een ding over en wel om aan
den hofmeester te vragen, welke hut mijnheer Fogg betrokken had. De
hofmeester antwoordde hem, "dat hij geen passagier van dezen naam
kende."

"Wel zeker," zeide Passepartout. "Een groot, kalm en weinig spraakzaam
gentleman, vergezeld van eene jonge dame."

"Er is geen enkele jonge vrouw aan boord," antwoordde de
hofmeester. "Maar, om u te overtuigen, hebt ge hier de lijst der
passagiers. Gij kunt die raadplegen."

Passepartout las de lijst door.... De naam van zijn meester was er
niet op te vinden.

Eensklaps ging hem een licht op.

"Zeg eens," vroeg hij, "ben ik wel op de Carnatic?"

"Ja," antwoordde de hofmeester.

"Die naar Yokohama gaat!"

"Juist."

Een oogenblik had Passepartout gevreesd op het verkeerde schip te
zijn. Maar, zoo hij op de Carnatic was, dan was het zeker dat zijn
meester er niet op was.

Hij zonk op een stoel neder. Hij was als door den bliksem
getroffen. Plotseling werd het hem helder voor den geest. Hij
herinnerde zich dat het uur van vertrek der Carnatic vervroegd was,
dat hij zijn meester had moeten waarschuwen, en dat hij dit niet had
gedaan: het was dus zijne schuld, zoo Fogg en Aouda niet bij tijds
aan de mailboot waren gekomen.

Zijne schuld, ja, maar meer nog die van den verrader, welke, om hem van
zijn meester te scheiden en dezen te Hong-Kong te kunnen houden, hem
had dronken gemaakt. Nu begreep hij het gedrag van den inspecteur. Fogg
was thans geruineerd, had zijne weddenschap verloren en zat op dit
oogenblik misschien in de gevangenis!... Bij deze gedachte, trok
Passepartout zich de haren uit het hoofd. Zoo Fix hem ooit onder de
oogen kwam, wat zou hij afrekening met hem houden!

Eindelijk herstelde Passepartout zich weder en ging zijn toestand