t ook aan de toekomst. Dit was zeker dat Fogg ook niet te Yokohama
zou blijven, dat hij terstond de boot naar San Francisco zou nemen,
ten einde Amerika te bereiken, welks onmetelijke uitgestrektheid hem
straffeloosheid en veiligheid waarborgde. Het plan van Phileas Fogg
kwam hem de eenvoudigheid zelve voor.

In plaats van zich uit Engeland naar Amerika in te schepen als een
gewone schurk, maakte Fogg een grooten omweg over drie kwart van de
wereld, ten einde met des te grooter zekerheid het vasteland van
Amerika te bereiken, waar hij op zijn gemak het millioen der bank
zou verteren, na de politie van het spoor te hebben geleid. Maar
wat zou hij, Fix, doen, wanneer hij eenmaal in de Vereenigde Staten
was gekomen? Zou hij dien man loslaten? Neen, honderdmaal neen! Hij
zou geen duimbreed van hem wijken, voordat hij de volmacht tot
uitlevering had ontvangen. In elk geval, was er een gelukkig resultaat
verkregen. Passepartout was niet meer bij zijn meester en na hetgeen
de inspecteur van politie dezen had medegedeeld, was het van belang
dat meester en knecht elkander niet weer zagen.

Ook Phileas Fogg dacht vaak aan zijn knecht, die op zoo zonderlinge
wijze verdwenen was. Alles wel overwogen, scheen het hem zoo onmogelijk
niet dat, tengevolge eener vergissing, de arme jongen zich op het
laatste oogenblik aan boord van de Carnatic had begeven. Dat was ook
de meening van mevrouw Aouda, die zeer het verlies van den eerlijken
bediende betreurde, aan wien zij zooveel verschuldigd was. Het was
mogelijk, dat men hem te Yokohama terugvond, en als de Carnatic hem
daar had gebracht, zou het zoo moeielijk niet zijn hem op te sporen.

Tegen tien uur stak de bries op. Misschien zou het voorzichtiger zijn
geweest wat zeilen te reven, maar de schipper besloot, na nauwkeurig
den hemel te hebben bekeken, alles te laten gelijk het was. Bovendien,
de Tankadere droeg haar zeilen gemakkelijk en alles was zoo ingericht,
dat ingeval van nood onmiddellijk maatregelen genomen konden worden.

Tegen middernacht begaven Phileas Fogg en mevrouw Aouda zich naar
de kajuit. Fix was hen voorgegaan en had zich op een der banken
neergelegd. Wat de schipper en zijne matrozen betreft, deze bleven
den ganschen nacht aan dek.

Den anderen morgen, 8 November, had de schoener bij zonsopgang meer dan
honderd mijlen afgelegd. Herhaaldelijk werd de loglijn uitgeworpen,
die aanwees dat de gemiddelde snelheid tusschen de acht en negen
mijlen was. De Tankadere had