naar alle waarschijnlijkheid zich in Holland gevestigd had. Mevrouw
Aouda antwoordde hier eerst niet op. Zij streek hare hand over
haar voorhoofd, en na zich bedacht te hebben, zeide zij met hare
liefelijke stem:

"Wat moet ik nu beginnen, mijnheer Fogg?"

"Wel, dat is heel eenvoudig, mevrouw: mede gaan naar Europa."

"Maar ik kan geen misbruik maken...."

"Gij maakt volstrekt geen misbruik, en uwe tegenwoordigheid hindert
in geenen deele aan mijn reis.--Passepartout!"

"Mijnheer," antwoordde Passepartout.

"Ga naar de Carnatic en bestel drie hutten."

Passepartout was recht in zijn schik, dat mevrouw Aouda de reis
met hen zou voortzetten, daar deze zeer vriendelijk voor hem was,
en verliet dan ook oogenblikkelijk het Hotel van de Club.

NEGENTIENDE HOOFDSTUK.

Waarin Passepartout te veel belang stelt in zijn meester, en wat het
gevolg er van was.

Hong-Kong is slechts een eilandje, dat na het verdrag van Nanking
van 1842 aan Engeland is afgestaan. Binnen eenige jaren had de takt
der Britten om te koloniseeren er een belangrijke stad van gemaakt
en er een haven aangelegd, Victoria genaamd. Deze stad ligt aan den
mond van de rivier Canton, en is slechts zestig mijlen verwijderd
van de portugeesche stad Macao, welke op den anderen oever gebouwd
is. Hong-Kong moest noodzakelijk in den handelswedstrijd Macao
overwinnen en tegenwoordig gaat het grootste gedeelte van den uit-
en invoer van China over de engelsche stad. De dokken, hospitalen,
werven, entrepots en een gothische kathedraal, een gouvernementshuis,
mac-adam wegen, alles werkt mede om den bezoeker te doen gelooven,
dat eene der beschaafdste steden van de graafschappen Kent of Surrey
dwars door de aarde heen zich een weg heeft gebaand en op dit punt van
China, nagenoeg bij de tegenvoeters, weder te voorschijn is gekomen.

Met de handen in den zak was Passepartout naar de haven Victoria
geslenterd, stilstaande, om de palankijns te zien en de kruiwagens
met zeilen, die nog in het hemelsche rijk in gebruik zijn, en al die
Chineezen, Japanners en Europeanen, welke zich in de straten der stad
verdringen. Nagenoeg hetzelfde als te Bombay en te Calcutta vond hij
ook hier. Engelsche steden zijn dan ook over de geheele wereld gezaaid.

Passepartout kwam in de Victoria-haven; hij vond daar een menigte
amerikaansche, engelsche, fransche en hollandsche vaartuigen, zoowel
oorlogs- als koopvaardijschepen, japansche en chineesche booten,
jonken, sempa's, panka