perantistaro, estas necesege ke gxi ekzistu en diversaj lingvoj. Se
niaj alilandaj Samideanoj presigos tradukojn en siajn proprajn
lingvojn, ni plezure acxetos centojn da ekzempleroj; sed se ili
devigos nin presigi tradukojn en la Franca, Germana, k.t.p., lingvoj
ni esperas, ke ili siaparte acxetos milojn da ili de ni. Sed, nature,
gxi devas farigxi parto de la alilanda propagando. Ni fidu, ke
baldaux tiuj unufoliegoj multe helpos nian aferon, precipe inter la
komercistoj en cxiuj landoj.[1]

Alia sistemo por gajni aligxantojn estas la instruado de Esperanto
inter la sciama junularo. Cxu niaj Esperantistaj gepatroj petos al la
instruistoj ke ili instruu iliajn gefilojn pri la internacia lingvo?
Kaj cxu la Esperantistaj instruistoj instruos Esperanton en siaj
lernejoj? Ni gxin esperas, kaj jam ricevis kelkajn interesegajn
leterojn de estroj kiuj jam faris tiun cxi, kun bonegaj rezultatoj.
Cxiam kaj cxie la geknaboj treege sxatas nian logikan lingvon. La
klopodo inter la junularo memorigas al mi, ke Sro. Privat, Direktoro
de _La Juna Esperantisto_ (9, _Av. des Vollandes, Geneva_), sciigis
min, ke li nur havas du abonantojn en Anglujo. _La Juna Esperantisto_
celas disvastigi Esperanton inter la junuloj, kaj ni plezure akceptos
jarabonpagojn (2 frankoj) por tiu cxi dumonata jxurnalo.

Sinjoro Cart ankaux plendas, ke la Brita Blindularo ne ankoraux
kolektigxis sub la nia Standardo. La nova _Esperanta Ligilo_ (monata)
en la Braillea skribo eble tuj plibonigos tiun malbonan aferon. Cxiuj
blinduloj devas sin turni al _Profesoro Cart_, 12, _Rue Soufflot,
Paris._

La verkintoj de _A New Hobby_ afable donacis al the London Esperanto
Club por senpaga disdono, la restajxon de la eldono. Tiuj
Esperantistoj kiuj sendos la posxtelspezon povos havi senpagan aron
de tiu interesa brosxuro.

_"Ies perdo, alies gajno!"_ estas ja prava proverbo. Kvankam ni
Angloj multe bedauxras la foriron de du el niaj plej fervoraj
kunlaborantoj, ni konsolas nin je la penso ke Germanujo kaj
Queenslando nun havos novajn kaj lertajn adeptojn, kiuj povos estri
novajn grupojn tie. Ne do estas perdo, sed nur translokigo de
energio! Bondezirojn kaj Sukceson!

La someraj libertempoj alvenas, kaj cxiuj bonaj Esperantistoj
kompreneble deziras vojagxi alilande, por paroli Esperante. Estos do
interese rimarki, ke mi ricevis tre afablajn leterojn de Kapitano
Cape, en Algxerujo, kaj Sro. David, de la Grupo en St. Claude, Jura,
promesantaj tre koran akcepton de A