nte inter
la gehxoristoj apud sxia fiancxo, kiu estis lerta kaj inteligenta
frizisto el la proksima urbo. Oni sciis ke sxi jam acxetis multe da
utilaj ornamoj, trikotajxoj kaj fajencoj por la estonta domo de
Nest--la domo en kiun, post unu aux du jaroj, la fiancxino estos
kondukata kun la eksplodo de du aux tri cent pafiletoj, kun la
piedfrapado de cent kvindek gxis ducent cxevaloj kaj azenoj, kun la
kantoj, kriegoj kaj koraj gratuloj de kvin aux ses cent homoj, cxar
la familio de Nest estis granda, kaj tre respektinda en tiu loko.

Unu Dimancxon, Nia Frauxlino vidis Nest inter la gehxoristoj, sed ne
estis sxiaflanke la _Cariad_'o.[8] La sekvantan Dimancxon sxi
rimarkis samon, kaj revidis la knabinon palan, solan, kaj
melankolian. Sxi informigxis pri la kauxzo de tio cxi, kaj sciigxis,
ke kelkaj terfosistoj (unu el kiuj deziris edzinigi Nest) atakis
inside la junan friziston, lin bategis kaj piedfrapis gxis kiam
li ne povis sin movi. Ili minacis lin kaj diris, ke se li iam
kuragxus reveni en tiun vilagxon, ili kasxus lian korpon tie, kie gxi
nur trovigxus je la Fina Jugxo.

Nia Frauxlino multe indignis, ke tia insulto al la tuta vilagxo ne
estis jam punita de gxiaj viroj. Oni sxin klarigis ke tiuj
terfosistoj estis: "Tre grandaj viroj, atletoj. Kaj nombras preskaux
sesdek, kaj la tuta parohxo nur enhavas kvardek virojn. Sed ili
foriros tuj kiam la nova strato estos finigita, kaj neniu povas
devigi Nest edzinigxi. Cxu sxi ne povos nenii al sxi la plezuron vidi
la _Cariad_'on gxis kiam liaj malamikoj foriros?"

Nia Frauxlino auxskultis, sed ne aprobis; tute ne!

Dimancxo denove alvenis, kaj sxi, dum la preteriro al la granda arbo,
vidis multajn vilagxanojn kiuj tie atendis siajn patrinojn, fratinojn
aux amantinojn; cxar la viroj tiam nur malofte eniris la pregxejon,
krom pro edzigoj kaj enterigiroj. Sxi ankaux vidis grandegan
terfosiston klinanta kontraux stango apud lageto, kaj sxi lauxte
diris, ke sxi hontus je sxia lando, se li ne havus plenegan
trempadon.

La Dimancxon sekvantan la sama vidajxo frapis sxiajn okulojn. Tuje
sxi alproksimigxis al la homoj sub la arbo kaj diris al ili kiel
estas malkuragxeco permesi, ke fremdulo tiamaniere insultu ilin.
"Kial," sxi diris, "vi ne lin jxetos en la lageton?" Sxiaj paroloj
produktis nenian videblan efekton, sxi do furiozigxis kaj ekkriis:
"Nun, cxu ne trovigxas inter vi ecx unu viro? Bone! per Dio, gxin
faros mi mem!"

Per rapidaj longaj pasxoj sxi marsxis al la terf