geen twaalf uur," antwoordde Passepartout, met de
lijst van werkzaamheden, die Fogg hem gegeven had, in de hand.

"Ik weet het," hernam Fogg, "daarom maak ik er u geen verwijt
van. Binnen tien minuten vertrekken wij naar Dover en Calais."

Een soort van grijns kwam er op het gezicht van den
Franschman. Blijkbaar had hij niet goed gehoord.

"Gaat mijnheer ergens anders wonen?" vroeg hij.

"Ja," zeide zijn meester, "wij gaan een reis om de wereld maken."

Passepartout, met de oogleden en wenkbrauwen opgetrokken, de armen
slap langs het lijf en het lichaam in elkander gezonken, was het
uitgedrukte beeld der stomme verbazing.

"Een reis om de wereld," mompelde hij.

"In tachtig dagen," antwoordde de heer Fogg. "Wij hebben dus geen
oogenblik te verliezen."

"Maar de koffers?"--zeide Passepartout, zijn hoofd schuddende.

"Geen koffers, slechts een reiszak. Doe daarin twee wollen hemden
en drie paar kousen en hetzelfde voor u; onderweg koopen wij het
overige. Gij haalt mijn overjas en mijn reisplaid. Trek goede schoenen
aan. Intusschen wij zullen bijna niet loopen. Ga nu."

Passepartout had willen antwoorden, maar hij kon niet. Hij verliet
de kamer van Fogg, ging naar de zijne, viel op een stoel neder, en
mompelde: Wel, wel, dat is me nu toch al sterk. En nu dacht ik zoo
rustig hier te zullen leven!

Werktuiglijk maakte hij zijne toebereidselen voor de reis, de reis om
de wereld in tachtig dagen! Had hij met een gek te doen? Neen ... het
was scherts! Men ging naar Dover, goed. Naar Calais, best. Dat deed
den goeden jongen, die sedert vijf jaar den vaderlandschen bodem niet
had gedrukt, zelfs genoegen. Men zou misschien zelfs naar Parijs gaan;
welnu, hij zou deze groote hoofdstad met genoegen terug zien. Zeker
zou een gentleman, die zoo weinig van loopen hield, daar blijven. Ja,
ongetwijfeld, maar het was minder zeker, dat die gentleman, die
tot nu toe altijd zoo huisvast was, op reis ging, dat hij zich ging
verplaatsen.

Om acht uur had Passepartout het eenvoudig valies gereed gemaakt,
dat zijn goed en dat van zijn meester bevatte, en verliet, nog half
in verwarring zijn kamer, waarvan hij de deur zorgvuldig sloot. Hij
kwam nu weder bij Fogg.

Fogg was ook klaar. Onder den arm droeg hij Bradshaw's continental
railway-steam-transit and general guide, die alle mogelijke noodige
inlichtingen voor de reis bevatte. Hij nam het valies uit de handen
van Passepartout, opende het en deed er een lias banknoten in, die