stands by itself on the firm foundation of Faith, I shall render
joyous praise for the finished work to Him from whom the invitation
comes. But if human nature has failed to reach beyond its limits,
whatever is lost through my infirmity must be made good by my intention.

[26] Cf. _Cons._ v. pr. 4 and 5, especially in pr. 5 the passage "quare
in illius summae intellegentiae acumen si possumus erigamur."

ANICII MANLII SEVERINI BOETHII
V.C. ET INL. EXCONS. ORD. PATRICII

AD IOHANNEM DIACONVM

VTRVM PATER ET FILIVS ET SPIRITVS
SANCTVS DE DIVINITATE SVBSTANTIALITER
PRAEDICENTVR

Quaero an pater et filius ac spiritus sanctus de diuinitate substantialiter
praedicentur an alio quolibet modo; uiamque indaginis hinc arbitror esse
sumendam, unde rerum omnium manifestum constat exordium, id est ab ipsis
catholicae fidei fundamentis. Si igitur interrogem, an qui dicitur pater
substantia sit, respondetur esse substantia. Quod si quaeram, an filius
substantia sit, idem dicitur. Spiritum quoque sanctum substantiam esse nemo
dubitauerit. Sed cum rursus colligo patrem filium spiritum sanctum, non
plures sed una occurrit esse substantia. Vna igitur substantia trium nec
separari ullo modo aut disiungi potest nec uelut partibus in unum coniuncta
est, sed est una simpliciter. Quaecumque igitur de diuina substantia
praedicantur, ea tribus oportet esse communia; idque signi erit quae sint
quae de diuinitatis substantia praedicentur, quod quaecumque hoc modo
dicuntur, de singulis in unum collectis tribus singulariter praedicabuntur.
Hoc modo si dicimus: "Pater deus est, filius deus est, spiritus sanctus
deus est," pater filius ac spiritus sanctus unus deus. Si igitur eorum una
deitas una substantia est, licet dei nomen de diuinitate substantialiter
praedicari.

Ita pater ueritas est, filius ueritas est, spiritus sanctus ueritas est;
pater filius et spiritus sanctus non tres ueritates sed una ueritas est. Si
igitur una in his substantia una est ueritas, necesse est ueritatem
substantialiter praedicari. De bonitate de incommutabilitate de iustitia de
omnipotentia ac de ceteris omnibus quae tam de singulis quam de omnibus
singulariter praedicamus manifestum est substantialiter dici. Vnde apparet
ea quae cum in singulis separatim dici conuenit nec tamen in omnibus dici
queunt, non substantialiter praedicari sed alio modo; qui uero iste sit,
posterius quaeram. Nam qui pater est, hoc uocabulum non transmittit ad
filium