des morgens" en hij wachtte.

Het sloeg een uur op de klok van het gebouw der belastingen. Fogg
constateerde dat zijn horloge twee minuten voorliep.

Twee uur! Zoo hij op dat oogenblik een expres-trein nam, kon hij
nog te Londen en in de Reform-club zijn voor kwart voor negenen. Hij
fronste even zijn wenkbrauwen.

Drie minuten over half drie hoorde men buiten eenig geraas; deuren
werden geopend. Men onderscheidde de stem van Passepartout en die
van Fix.

De oogen van Fogg schitterden een oogenblik. De deur van het kantoor
werd geopend en hij zag Aouda, Passepartout en Fix, die naar hem
toesnelden.

Fix was buiten adem; zijn haren hingen verward over zijn gezicht,
en hij kon niet spreken.

"Mijnheer," stotterde hij, "mijnheer ... vergeving ... een ongelukkige
gelijkenis ... dief sedert drie dagen gevangen genomen ... gij
... zijt vrij...."

Phileas Fogg was vrij!" Hij ging recht op den inspecteur af, zag hem
strak aan, en maakte nu de eenige snelle beweging, die hij ooit in zijn
leven gemaakt had of maken zou; trok zijne beide armen naar achter,
bracht ze toen naar voren en met de juistheid van een automaat trof
hij met zijn beide vuisten den ongelukkigen inspecteur van politie.

"Goed geraakt!" riep Passepartout.

Fix, die op den grond lag, zeide geen woord. Hij had slechts
zijn verdiende loon. Maar Fogg, Aouda en Passepartout snelden
oogenblikkelijk heen, sprongen in een rijtuig en binnen weinige
minuten waren zij aan het station van Liverpool.

Fogg vroeg of er een expres-trein gereed stond voor Londen....

Het was tien minuten over half drie, en de expres-trein was vijf en
dertig minuten geleden vertrokken.

Fogg bestelde een extra-trein.

Er waren verscheidene locomotieven, die zeer snel liepen, maar in
verband met den dienst, kon de extra-trein niet voor drie uur het
station verlaten.

Ten drie ure, nadat Fogg aan den machinist eene premie uitgeloofd had,
snelde de trein in de richting van Londen, met Fogg, Aouda en zijn
trouwen dienaar.

Men moest in vijf en een half uur den afstand afleggen, die Liverpool
van Londen scheidt, wat mogelijk was, zoo de weg overal vrij was. Maar
men had telkens een gedwongen oponthoud--en toen de gentleman aan
het station kwam, stonden alle klokken op tien minuten voor negenen.

Phileas Fogg kwam, nadat hij zijn reis om de wereld volbracht had,
vijf minuten te laat.

Hij had verloren.

VIJF EN DERTIGSTE HOOFDSTUK.

Waarin Passepartout het bevel van zijn