oor
zijne reis om de wereld, behalve zijn geluk.

Ja, Phileas Fogg was er in eigen persoon.

Men herinnert zich dat 's avonds vijf minuten over achten--omstreeks
vier en twintig uur na zijn aankomst te Londen--Passepartout door zijn
meester belast was om den eerwaarden Samuel Wilson te waarschuwen,
ten einde een zeker huwelijk, dat den anderen morgen zou plaats hebben,
te sluiten.

Passepartout was opgewonden van blijdschap vertrokken en was naar het
huis van den eerwaarden Samuel Wilson gesneld, die nog niet te huis
was. Passepartout wachtte natuurlijk, maar hij wachtte ten minste
twintig lange minuten. Het was vijf minuten voor half negen toen hij
uit het huis van den eerwaarde ijlde. Maar in welk een toestand! De
haren verward, zonder hoed, loopende, loopende zoo hard als men nog
nooit iemand had zien loopen; hij wierp de voorbijgangers omver en
vloog als een haas over de steenen.

Binnen drie minuten was hij weer in Saville-Row teruggekeerd, en viel
buiten adem in de kamer van Fogg. Hij kon niet spreken.

"Wat is er?" vroeg Fogg.

"Mijn meester," stamelde Passepartout, "huwelijk ... onmogelijk"

"Onmogelijk?"

"Onmogelijk, voor morgen."

"Waarom?"

"Want morgen ... zondag!"

"Maandag," antwoordde Fogg.

"Neen ... vandaag zaterdag."

"Zaterdag? Onmogelijk!"

"Ja, ja, ja!" riep Passepartout. "Gij hebt u een dag vergist. Wij zijn
vier en twintig uren te vroeg aangekomen, maar gij hebt nog maar tien
minuten tijd."

Passepartout had zijn meester ondertusschen bij zijn kraag gegrepen
en trok hem met onwederstaanbare kracht voort.

Fogg, zoo voortgesleept, zonder den tijd te hebben een oogenblik na
te denken, verliet zijn kamer en zijn huis en sprong in een rijtuig
met Passepartout, beloofde honderd pond aan den koetsier en na twee
honden overreden en twee rijtuigen omvergeworpen te hebben, kwamen
zij aan de Reform-club.

De klok wees kwart voor negenen, toen hij in de zaal trad.

Phileas Fogg had zijn reis om de wereld in tachtig dagen volbracht.

Phileas Fogg had zijne weddenschap van twintig duizend pond gewonnen.

Maar hoe had een man, die zoo stipt en nauwkeurig was, zich een dag
kunnen vergissen? Hoe had hij kunnen gelooven dat het zaterdagavond
den 21sten December was, toen hij te Londen kwam, terwijl het pas
vrijdag 20 December was--alzoo eerst negen en zeventig dagen na zijn
vertrek uit Londen.

De reden van deze dwaling is zeer eenvoudig.

Phileas Fogg had, zonder het te weten, een