estus malsagxuloj cxasi la friponon", ridis _Leone_. "Ni lasu
la aliajn postkuri la frenezan almozulon. Pro la kolomboj de
_Afrodite_, de kiam mi servas al la alie tiel senkora _Antonio
Valani_ kiel gvidisto en la cxarma regno de la amo, mia animo flugas
alte super tiu cxi nebula lando. Ho Amoro, kordresisto, vian atakan
standardon mi sekvas; ho Diino de _Cythere_, donu al ni vian cxielan
sxirmon!"

"Mi petas vin, _Leone_, estu prudenta, ne estu malsagxulo. Mia animo
estas nedifinebla. En mia tuta vivo mi ne portis tian senton en la
brusto, _Leone_, sxajnas al mi -- _Leone_, dum la tuta tago, la tutan
vesperon mi havas antauxsentojn tiel neklarigeblajn -- _Leone_,
kondutu bone, eble baldaux vi estos mia anstatauxanto, estro de
_Andrea Doria_ ..."

"Kaj vi _viceadmiraglio_ de lia mosxto _Don Federigo Spinola_."

"Aux kadavro sur la mara fundo!" murmuris la kapitano.

"Kio? mortantauxsentoj? mortantauxsentoj sub la fenestro de la
knabino amata?!" ridis la leuxtenanto. "Nu pro cxio, kio okazas en la
mondo, tio estas dia. Ho, ke mi estu _Francesco Petrarca_, por tuj fari
soneton pri tiu belega humoro! Jen, revulo, ni jxus estas sub la
fenestroj de via _innamorata_; -- sxia lumeto brilas ankoraux; -- hola,
kia ideo! -- _Antonio Valani_, amiko de mia junagxo, por forcxasi
viajn mortantauxsentojn, ni -- ni tuj, tuj en tiu cxi momento faru
viziton al la dolcxulino tie supre."

"_Leone?!_"

"Trasercxu sxian domon. Cxiuj frenezaj ideoj estu lauxdataj! Antauxen
pro la nomo de la regxo, antauxen pro la nomo de la amo!"

"_Leone, Leone!_"

"Lasu min", ridis la leuxtenanto. "Mi petas vin, cxu la geuxzo, kiun
la mallertuloj sercxas tie, ne povas esti kasxita same en la logxejo
de la knabino, kiel en iu de la aliaj domoj de tiu cxi urbo?
Antauxen, antauxsentema Antonio, antauxen, ni trasercxu la domon de
via cxarma amatino kaj dume des pli bone konatigxu kun la endomaj
rilatoj por la sekvanta nokto."

Antaux ol la kapitano povis reteni la sovagxan amikon, tiu cxi estis
kurinta al la pordo de _Myga_, kontraux kiu li frapis per la pugno,
kriante per lauxta vocxo:

"Malfermu! malfermu en la nomo de lia katolika mosxto en Hispanujo!
Malfermu! Perfiduloj kaj malamikoj estas kasxitaj en tiu cxi domo!"

Tuj de cxiuj flankoj kunfluegis soldatoj, sxipanoj, kaj urbanoj de
Antverpeno al la pordo, kiu kondukis al la logxejo de _Myga_. De
momento al momento kreskis la amasoj. Duone malespere la kapitano
_Valani_ sercxis malhelpi la b