disrabitaj, kvankam restis en ili
multaj vestajxoj. La tiurilata konkludo estas absurda. Gxi estas
nura konjekto--kaj ege malbonsenca--nenio alia. Kiel ni eksciu ke la
artikloj trovitaj en la tirkestoj ne estis cxio kion la tirkestoj
origine entenis? S-rino Lespanajo kaj sxia filino estigis ege
izolitan vivadon, akceptis neniajn gastojn, malofte eliris en la
urbon, malbezonis multajn vestosxangxajxojn. La trovitaj vestajxoj
estis sendube tiel bonkvalitaj kiel aliaj povintaj aparteni al la
sinjorinoj. Se rabisto forprenis iujn, kial li ne forprenis la plej
bonajn? Kial ne cxiujn? Simplavorte, kial li postlasis kvar mil orajn
frankojn por sin supersxargxi per pako da tolajxoj? La oron li _jes
ja_ postlasis. Preskaux la tutan sumon menciitan de S-ro Minjodo, la
bankisto, oni trovis surplanke, en sakoj."

"Mi deziras tial forigi el viaj pensadoj la eraregan _motiv_-teorion
naskigitan en la cerboj de la policanoj per tiu parto de la indicaro
parolanta pri mono liverita cxe la dompordo. Koincidoj dekoble pli
mirindaj ol tiu (livero de mono kaj murdo efektivigita al ties
ricevinto nur tri tagojn poste) ekestigxas cxe ni cxiuj cxiun horon
de niaj vivoj sen sin atentigi ecx momentdauxre. Koincidoj gxenerale
estas faligiloj sur la vojo de tiu rango da pensantoj edukitaj sen
instruado pri stokastiko, tiu probabloteorio al kiu la plej gloraj
studobjektoj de homa esplorado sxuldas la plej gloran ilustradon. En
la nuna kazo, se la oro malestintus, tio ke oni gxin liveris nur tri
tagojn antauxe konsistigintus iom pli ol koincidon. Tio konfirmintus
la motivteorion. Tamen en la veraj cirkonstancoj de la kazo, se
ni supozu oron la motivo de la perfortajxo, necesas ankaux jugxu
la misfarinton hezitema idioto forlasinta kaj sian oron kaj sian
motivon."

"Retenante nun konstante antauxmense la konsiderindajxojn kiujn mi
atentigis al vi--tiun strangan vocxon, tiun malkutiman facilmovecon
kaj tiun surprizan mankon de motivo por murdo tiel aparte abomena--ni
enketu pri la bucxado mem. Jen virino mortigita per mana strangolado
kaj ensxovita en kamentubon kapon malsupren. Ordinaraj murdistoj ne
utiligas tian murdorimedon. Des malpli ili sin senigas tiamaniere
je la murditoj. En la maniero en kiu oni suprensxovis la kadavron
en la kamentubon, vi agnosku, estis io ekscese troigita--io nepre
neakordigebla kun niaj kutimaj konceptoj pri homa agado, ecx kiam ni
supozu la aktorojn la plej depravaciigxintaj homoj. Konsciu ankaux
kiel granda estis la