pri gxi: mirinde bonega kaj sendube altvalora besto.
Kiom agxa vi taksas gxin?"

La maristo ensucxis longan spiradon, en la maniero de homo jxus
formetinta netolereblan sxargxon, kaj tiam respondis sekuravocxe:

"Mi havas nenian kalkulrimedon. Tamen gxi ne povas esti pli ol
kvar-kvinjara. Cxu vi gxin retenas cxi-tie?"

"Ho, ne! Cxi-tie ni ne disponas pri konvenan retenujon. Gxi sidas
en proksima lustablo de Duburgo-Strato. Vi povos rehavi gxin
morgauxmatene. Kompreneble, vi pretas identigi la posedajxon, cxu
ne?"

"Kompreneble, sinjoro. Mi pretas."

"Bedauxrinde estos devi min senhavigi je gxi," diris Dupino.

"Mi tute ne atendas ke vi estu prizorginta gxin senpage, sinjoro,"
diris la viro. "Ne rajtas esperi tion. Tre bonvolas pagi rekompencon
kontraux la malkovro de la besto--tio estas, konvenan rekompencon."

"Nu," respondis mia amiko. "Cxio tio tre justas, certe. Mi pripensu!
Kion necesos al mi ekhavi? Ho! Mi diru al vi. Jen estos mia
rekompenco. Vi transsciigos al mi cxiujn lauxeblajn informajxojn pri
tiuj murdoj okazintaj en Kadavrejo-Strato."

Dupino eldiris tiujn lastajn vortojn en tre malalta, tre trankvila
tono. Egale trankvile li aliris la pordon, gxin sxlosis, metis la
sxlosilon en la posxon. Tiam li tiris pistolon el sia brusto, metis
la armilon sen la plej eta agitigxo sur la tablon.

La vizagxo de la maristo ekrugxigxis, kvazaux li luktus kontraux
sufokigxo. Li starigxis eksalte, alprenis sian klabon. Tamen en
la sekvinta momento li refalis sur sian segxon, tremegante kaj
elmontrante survizagxe kvazaux la maskon de Morto mem. Nenian vorton
li eldiris. Mi lin kompatis plenkore.

"Mia amiko," diris Dupino afablavocxe, "vi maltrankviligas vin
senbezone. Jes ja, verfakte. Ni nepre malcelas noci vin. Mi promesas
al vi, honestavorte de sinjoro kaj de Franco, ke ni neniel intencas
vin difekti. Mi scias kun nepra certeco ke vi senkulpas pri la
abomenajxoj de Kadavrejo-Strato. Ne decos nei tamen vian ioman
implikigxon en ili. Laux tio kion mi jam diris, vi devas konscii ke,
rilate al tiu afero, mi disponis pri informrimedoj kiujn vi neniam
povintus imagi."

"Nu, jen la situacio. Vi faris nenion eviteblan--nenion certe
povantan vin kulpigi. Vi senkulpis ecx pri sxtelado en momento kiam
vi povintus sxteli senpune. Vi havas nenion kasxendan. Vi havas
nenian kialon ion kasxi. Aliflanke, cxiu honorprincipo vin devigas
konfesi vian tutan tiurilatan sciadon. Nun sidas en malliberejo
senkulpulo al kiu imputi