ekscitigxante kaj
interrompante. "Escepte se li metus tiun tri-mil-dolaran sumon en
sekurajn manojn kie li ne povus gxin ektusxi, ne pli ol ses semajnoj
forpasus antaux ol--"

"_Certege_, ne pli ol ses semajnoj!" diris Tompsono. "Mi redaktis
librojn por tiuspecaj homoj kaj en la momento mem kiam ili enmanigas
sian tantiemon--eble temas pri tri mil, eble du mil--"

"Kial tiu sxuisto rajtas disponi du mil dolarojn, placxus al mi
ekscii?" Rogxero interrompis serioze. "Viro eble nepre kontenta nun,
tie en Manhejmo, cxirkauxate de samranguloj, mangxante sian panon
kun tiu apetito kiun povas estigi nur laborema entreprenado, gxuante
sian modestan vivon, honesta, justa, purkora, kaj _benita_! Jes, mi
diru 'benita' super la miriadoj cxirkauxirantaj en silkaj vestajxoj,
lauxpromenantaj la malplenan artefaritan rondvojon de socia malsagxeco.
Sed vi nur metu _la koncernan_ tenton antaux li nuran fojon! Vi nur metu
dek kvin cent dolarojn antaux tia viro kaj diru--"

"Dek kvin cent diablojn!" mi protestis. "_Kvin_ cent putrigus liajn
principojn, paralizus lian entreprenadon, trenus lin al la rumvendejo,
de tie gxis la defluilo, de tie gxis la almozdomo, de tie gxis--"

"_Kial_ trudi al ni mem tiun krimon, sinjoroj?" interrompis la poeto
serioze kaj alloge. "Li estas felicxa tie kie li estas ke tia kia li
estas. Cxiu sento pri honoro, cxiu sento pri karitato, cxiu sento pri
alta kaj sankta bonvolo nin avertas, nin petegas, nin ordonas lin lasi
en sengxeno. Jen vera amikeco, jen auxtenta amikeco. Ni povus funkciigi
aliajn rimedojn pli pompajn. Sed nenian tiel vere komplezan kaj sagxan,
kredu min."

Post iom da dauxra diskutado, evidentigxis ke cxiu el ni, en la profundo
de sia koro, sentis kelkajn dubojn pri tiu arangxo pri la afero. Klarege
estis ke cxiuj sentis la devon sendi al la kompatinda sxuisto _ion_.
Estigxis longa kaj pripensa diskuto pri tiu punkto kaj finfine ni
elektis sendi al li kolorlitografon.

Nu, post kiam cxio lauxsxajne bonordigxis por cxiuj partoprenantoj,
elstarigxis nova gxeno. Okazis ke tiuj du viroj celis dividi la monon
egalparte kun mi. Mi ne samopiniis. Mi diris ke ili povos sin taksi
bonsxancaj se ili kunricevos duonon el la mono. Rogxero diris:

"Kiu estintus _iel ajn_ bonsxanca se ne partoprenintus en la afero
mi? Estis mi kiu faris la unuan sugeston. Sen mi cxio irintus al la
sxuisto."

Tompsono diris ke li mem pripensis la aferon jam en la sama momento kiam
Rogxero unue parolis.

Mi replik