en van
den ondergang te redden? Geloof mij, Katelijne, eer het laatste
geldstukje, dat ik voor onzen gouden ring ontving verteerd zal wezen,
zullen de neringen den arbeid hebben hervat."

"Moogt gij waarheid spreken," hernam de jonge moeder, ... "maar de
honger, de angst hebben mij, arme, het hopen afgeleerd."

Eensklaps werd de huisdeur van buiten geopend en de twee mannen stormden
juichend binnen.

"De Engelsche wol komt weer vrij in Vlaanderen!" riepen zij als uit
eenen mond. De Wijze Man van Gent heeft ons gered! Nog drie dagen en de
Neringen kunnen den arbeid hervatten!

De oogen der beide mannen straalden van blijdschap.

De jongste, Livina's broeder, was een weversgezel, klein van gestalte,
mager, doch ongemeen vlug in al zijne bewegingen.

Zijn gezel, de echtgenoot van Katelijne, was een groote, krachtige
voller, met grove handen en sterkgespierde ledematen.

Hij nam zijn kind in de armen en trachtte zijne vrouw op te beuren.

Deze verhaalde hem, wat er gedurende zijne afwezigheid was voorgevallen
en de stoere voller, veegde met zijne grove hand de tranen af, die hem
over de wangen biggelden.

"Heb dank, Livina, heb dank, moeder Geertrui, stotterde hij...." maar
Livina hoorde niet.

Zij stond met haren broeder voor de bedsponde der kranke.

"Thans zult gij spoedig genezen, moeder," lachte Antoon. "Naarstig en
onvermoeid zal ik voor u werken, u vleesch en eieren koopen! Nog
veertien dagen en, aan Livina's arm, wandelt gij op de Vrijdagsmarkt.

De zieke glimlachte. Katelijne en Simon de voller, wilden met Betteken
naar het zolderkamertje gaan, maar Antoon de wever hield ze terug.

"Boven is het veel te koud" sprak hij "warmt u bij den haard en deelt
ons brood. Laten wij den avond gezellig doorbrengen en praten over den
arbeid, dien wij welhaast zullen hervatten!"

48.--Jakob Van Artevelde, de Wijze Man van Gent.

Het treurige tooneel, dat wij in het somber huisje der Wolvesteeg
bijwoonden, was te Gent en elders, niet eenig in zijn soort; ten jare
1339 heerschten ellende, gebrek, ziekte in gansch Vlaanderen.

[Illustration: Kruisboogschutter. (ten tijde van Jacob van Artevelde)]

Ziehier wat er was gebeurd: Karel IV, koning van Frankrijk, was
gestorven zonder mannelijke erfgenamen na te laten en twee vorsten
betwistten elkaar zijne kroon.

Het waren Filips van Valois, neef van den overleden koning en Eduard
III, koning van Engeland. Een verschrikkelijke strijd, de honderdjarige
oorlog,