brak uit tusschen Frankrijk en Engeland. De graaf van
Vlaanderen, Lodewijk van Nevers, koos partij voor Filips van Valois en
wilde Vlaanderen in een verbond met Frankrijk betrekken.

Weldra verbood Eduard III den uitvoer der Engelsche wol naar Vlaanderen
en door dien maatregel was de wolweverij, de voornaamste tak van
nijverheid onzer streken, ten gronde gericht.

De vollers, wevers, ververs bevonden zich zonder werk en onze arme
voorouders leden verschrikkelijk. Te Gent vergingen de inwoners
letterlijk van honger en gebrek.

In deze stad leefde toen een man, die boven zijne tijdgenooten uitblonk
door zijne wijsheid en welsprekendheid.

Hij heette Jakob Van Artevelde, maar zijne stadgenooten noemden hem "den
Wijzen Man van Gent."

"Laten wij om raad gaan bij den Wijzen Man" riepen de Gentenaars als
uit eenen mond. "Hij alleen kan ons redden."

Artevelde bewees aan zijne medeburgers, dat zij bevriend moesten blijven
met den koning van Engeland, zonder daarom tegen den koning van
Frankrijk te strijden of anders gezegd, dat zij onzijdig moesten
blijven.

Jakob Van Artevelde onderhandelde met beide vorsten en volbracht zijne
taak op uitstekende wijze.

Filips van Valois en Eduard III erkenden de onzijdigheid van Vlaanderen,
de Vlaamsche schepen mochten vrij de zee doorkruisen, de Engelsche wol
werd hier heengebracht, ellende en hongersnood weken uit stad en dorp.

De invloed van den Wijzen Man groeide gedurig aan. Door zijne
bemiddeling sloten de gemeenten van Vlaanderen en Brabant een verbond,
dat weldra erkend werd door Henegouwen, Holland en Zeeland.

Frankrijk echter erkende niet langer Vlaanderens onzijdigheid. Op raad
van Van Artevelde, nam Eduard III den titel aan van koning van
Frankrijk[33] en sloot in 1342 een verbond met Vlaanderen.

De Franschen verloren den zeeslag van Sluis en Eduard maakte zich deze
overwinning ten nutte om Doornik te belegeren. Weldra kwam een
wapenstilstand de vijandelijkheden schorsen.

Graaf Lodewijk van Nevers was naar Frankrijk teruggekeerd; Jacob Van
Artevelde zag zich, met den titel van Ruwaert, het bestuur van
Vlaanderen toevertrouwd. Handel en nijverheid bloeiden, landbouw,
rivier-en zeevaart herleefden.

49.--Broedermoord.

Eenige jaren zijn verloopen en, in het houten huis der Wolvesteeg, wonen
nog altijd onze vroegere bekenden Livina, Antoon en hunne moeder, Simon,
Katelijne en Betteken, dat tot een lief meisje is opgegroeid.

Het akelige spook van den