os neniajn praktikajn rezultatojn. Tial ni devas labori
diligente _laux la vojo, kiun ni jam unu fojon elektis_, tute
egale cxu la kongreso efektivigxos aux ne, cxar _tiu_ vojo estas
certa kaj kondukos nin al la celo _en cxiu okazo_. Esperante la
kongreson, mi nun faras persone neniajn sxangxojn en la lingvo.
Cxiujn sxangxojn, kiujn oni proponis al mi, kaj mian personan
jugxon pri ili--mi prezentos nun jam ne al la publiko, sed al la
estonta kongreso. La eldonado de la ceteraj kajeroj de la "Dua
Libro" nun jam tial ne estas bezona, la nuna kajero estas la
lasta, kaj la _auxtoro_ nun cxesigas je eterne sian laboradon.
Cxion, kion mi de nun faros aux skribos, mi gxin cxion faros jam
kiel simpla privata amiko de la lingvo internacia havante nek pli
da kompetenteco, nek pli da moralaj aux materialaj privilegioj,
ol cxiu alia.

Sed por ke la lingvo internacia povu farigxi de nun tute
sendependa de mia persono, kaj ke gxi povu tute bone kaj regule
ricxigxi, vastigxi kaj iri antauxen, cxu mi povos ankoraux labori
por gxi, aux ne,--mi donos tie, unu fojon por cxiam, respondojn
je kelkaj demandoj tusxantaj la lingvon kaj gxian estontecon.

1) La lingvo internacia restas sensxangxa en tiu formo, en kiu
gxi estas proponita de mi; fari en gxi iajn lauxvolajn sxangxojn
mi de nun jam ne havas la privilegion; tiu cxi privilegio
apartenas al la internacia kongreso de instruituloj, kiu estas
esperata pro la iniciativo de la Amerika Filozofia Societo; se la
intencita kongreso ne efektivigxos, tiam poste (sed ne antaux
kvin jaroj de nun) la amikoj de l' lingvo internacia faros mem
internacian kongreson, kiu havos la privilegion fari en la lingvo
sxangxojn kaj bonigojn.

2) La sola sxangxo, kiun mi trovas necesa fari mem, estas:
anstataux "ian," "cxian," "kian," "nenian," "tian"--devas esti:
"iam," "cxiam," "kiam," "neniam," "tiam" (por malegaligi la
vortojn "ian" etc. kaj "ia,n" etc).

3) Se ia el la tipografioj ne povas presi verkojn kun signetoj
superliteraj (^) kaj ([hoketo]), gxi povas anstatauxigi la
signeton (^) per la litero "h" kaj la signeton ([hoketo]) tute ne
uzadi. Sed en la komenco de tia verko devas esti presita:
"ch=cx; gh=gx; hh=hx; jh=jx; sh=sx". Se oni bezonas presi ion
kun signetoj internaj (,), oni devas gxin fari garde, ke la
leganto ne prenu ilin por komoj (,). Anstataux la signeto (,)
oni povas ankaux presadi (') aux (-). Ekzemple: sign,et,o =
sign'et'o = sig-net-o.

4) La vortaro, kiu estas ald