mortalis vitae fomentum atque retinaculum commovebat? Prorsus
totus in me cursim redibam. Respexi tantum, confiteor, quasi de itinere in
illam religionem, quae pueris nobis insita est, et medullitus implicata:
verum autem ipsa me ad se nescientem rapiebat. Itaque titubans, properans,
haesitans, arripio apostolum Paulum: Neque enim vere isti, inquam, tanta
potuissent, vixissentque ita ut eos vixisse manifestum est, si eorum
litterae atque rationes huic tanto bono adversarentur. Perlegi totum
intentissime atque cautissime. Tunc vero quantulocunque jam lumine asperso,
tanta se mihi philosophiae facies aperuit, ut non dicam tibi, qui ejus
incognitae fame semper arsisti, sed si ipsi adversario tuo--eam demonstrare
potuissem--quicquid eum acriter commovet in quascunque delicias abjiciens
et relinquens, ad hujus pulchritudinem--mirans, anhelans, aestuans
advolaret."

[183] Vid. sup. ad l. iv. s. 18. p. 55. not. 83.

[184] Simplicianus postea "beatissimo successit Ambrosio, ecclesiae
Mediolanensis antistes," (Retract. ii. 1.) ad eum scripsit Aug. "libros duo
de diversis quaestionibus" (Opp. t. vi. p. 82 sqq.) eumque patrem appellat
(ib.) et "affectum ejus paternum ex ejus benignissimo corde non repentinum
et novum, sed expertum plane cognitumque" grate agnoscit, (Ep. 37.)
"censuram" ejus in libros suos, "si qui in sanctas ejus manus forte
pervenerint, corrigentis," expetit. (ib.) Ad ipsum etiam scribit Ambrosius,
eum "fidei et adquirendae cognitionis divinae gratia totum orbem
peragrasse, et quotidianae lectioni nocturnis ac diurnis vicibus omne vitae
hujus tempus deputasse, acri praesertim ingenio etiam intelligibilia
complectentem, utpote qui etiam philosophiae libros quam a vero sint devii
demonstrare soleat." (Ep. 65. s. 5. p. 1052. ed. Ben.) vid. plur. ap.
Tillemont. Hist. Eccl. t. x. p. 169, Art. S. Simplicien.

[185] "Vale, et nos parentis affectu dilige, ut facis" (Ambr. Ep. 65. ad
Simplic. fin.) "in eo et veteris affectum amicitiae, et, quod plus est,
paternae gratiae amorem recognosco." (Id. Ep. 35.) Parentem vero eum ideo
vocasse conjicitur quod eum ad baptismum suscipiendum praeparaverit; Aug^1.
autem verba id potius innuunt Ambrosium eum ipso sacramento imbuisse.

[186] Quod initium sancti Evangelii, cui nomen est secundum Joannem, quidam
Platonicus, sicut a sancto sene Simpliciano, qui postea Mediolanensi
Ecclesiae praesidebat Episcopus, solebamus audire, aureis literis
conscribendum, et per omnes Ecclesias in l