sui proditor, qui declaravit hoc ad se proprie
pertinere.
803. Si quis se laesum clamabit, aut conscientiam prodit suam, aut certe
metum, Phaedr. lib. 3. Aesop. Fab.
804. If any one shall err through his own suspicion, and shall apply to
himself what is common to all, he will foolishly betray a
consciousness of guilt.
805. Hor.
806. Mart. l. 7. 22.
807. Ut lubet feriat, abstergant hos ictus Democriti pharmacos.
808. Rusticorum dea preesse vacantibus et otiosis putabatur, cui post
labores agricola sacrificabat. Plin. l. 3. c. 12. Ovid. l. 6. Fast.
Jam quoque cum fiunt antiquae sacra Vacunae, ante Vacunales stantque
sedentque focos. Rosinus.
809. Ter. prol. Eunuch.
810. Ariost. l. 39. Staf. 58.
811. Ut enim ex studiis gaudium sic studia ex hilaritate proveniunt.
Plinius Maximo suo, ep. lib. 8.
812. Annal. 15.
813. Sir Francis Bacon in his Essays, now Viscount St. Albans.
814. Quod Probus Persii [Greek: biographos] virginali verecundia Persium
fuisse dicit, ego, &c.
815. Quas aut incuria fudit, aut humana parum cavit natura. Hor.
816. Prol. quer. Plaut. "Let not any one take these things to himself, they
are all but fictions."
817. Si me commorit, melius non tangere clamo. Hor.
818. Hippoc. epist. Damageto, accercitus sum ut Democritum tanquam insanum
curarem, sed postquam conveni, non per Jovem desipientiae negotium,
sed rerum omnium receptaculum deprehendi, ejusque ingenium demiratus
sum. Abderitanos vero tanquam non sanos accusavi, veratri potione
ipsos potius eguisse dicens.
819. Mart.
820. Magnum miraculum.
821. Mundi epitome, naturae deliciae.
822. Finis rerum omnium, cui sublunaria serviunt. Scalig. exercit. 365.
sec. 3. Vales. de sacr. Phil. c. 5.
823. Ut in numismate Caesaris imago, sic in homine Dei.
824. Gen. 1.
825. Imago mundi in corpore, Dei in anima. Exemplumque dei quisque est in
imagine parva.
826. Eph. iv. 24.
827. Palan terius.
828. Psal. xlix. 20.
829. Lascivia superat equum, impudentia canem, astu vulpem, furore leonem.
Chrys. 23. Gen.
830. Gen. iii. 13.
831. Ecclus. iv. 1, 2, 3, 4, 5, 8.
832. Gen. iii. 17.
833. Illa cadens tegmen manibus decussit, et una perniciem immisit miseris
mortalibus atram. Hesiod. 1. oper.
834. Hom. 5. ad pop. Antioch.
835. Psal. cvii. 17.
836. Pro. i. 27.
837. Quod autem crebrius bella concutiant, quod
|