postum. de Melan. edit. Venetiis, 1620. cap. 7 et 8. Ab
intemperie calida, humida, &c.
1063. Secundum magis aut minus si in corpore fuerit, ad intemperiem
plusquam corpus salubriter ferre poterit: inde corpus morbosum
effitur.
1064. Lib. 1. controvers. cap. 21.
1065. Lib. 1. sect. 4, cap. 4.
1066. Concil. 26.
1067. Lib. 2. contradic. cap. 11.
1068. De feb. tract. diff. 2. cap. 1. Non est negandum ex hac fieri
Melancholicos.
1069. In Syntax.
1070. Varie aduritur, et miscetur, unde variae amentium species, Melanct.
1071. Humor frigidus delirii causa, furoris calidus, &c.
1072. Lib. 1. cap. 10. de affect. cap.
1073. Nigrescit hic humor, aliquando supercalefactus, aliquando super
frigefactus, ca. 7.
1074. Humor hic niger aliquando praeter modum calefactus, et alias
refrigeratus evadit: nam recentibus carbonibus ei quid simile
accidit, qui durante flamma pellucidissime candent, ea extincta
prorsus nigrescunt. Hippocrates.
1075. Guianerius, diff. 2. cap. 7.
1076. Non est mania, nisi extensa melancholia.
1077. Cap. 6. lib. 1.
1078. 2 Ser. 2. cap. 9. Morbus hic est omnifarius.
1079. Species indefinitae sunt.
1080. Si aduratur naturalis melancholia, alia fit species, si sanguis,
alia, si flavibilis alia, diversa a primis: maxima est inter has
differentia, et tot Doctorum sententiae, quot ipsi numero sunt.
1081. Tract. de mel. cap. 7.
1082. Quaedam incipiens quaedam consummata.
1083. Cap. de humor. lib. de anima. Varie aduritur et miscetur ipsa
melancholia, unde variae amentium species.
1084. Cap. 16. in. 9. Rasis.
1085. Laurentius, cap. 4. de mel.
1086. Cap. 13.
1087. 480. et 116. consult. consil. 12.
1088. Hildesheim. spicil. 2. fol. 166.
1089. Trincavellius, tom. 2. consil. 15 et 16.
1090. Cap. 13, tract. posth. de melan.
1091. Guarion. cons. med. 2.
1092. Laboravit per essentiam et a toto corpore.
1093. Machiavel, &c. Smithus de rep. Angl. cap. 8. lib. 1. Buscoldus,
discur. polit. discurs. 5. cap. 7. Arist. l. 3. polit. cap. ult.
Keckerm. alii, &c.
1094. Lib. 6.
1095. Primo artis curitivae.
1096. Nostri primum sit propositi affectionum causas indagare; res ipsa
hortari videtur, nam alioqui earum curatio, manca et inutilis esset.
1097. Path. lib. 1. cap. 11. Rerum cognoscere causas, medicis imprimis
necessarium, sine qua nec morbum curare, nec praecavere l
|