. affect. cap. 6. de provident. Multis nihil
placet atque adeo et divitias damnant, et paupertatem, de morbis
expostulant, bene valentes graviter ferunt, atque ut semel dicam,
nihil eos delectat, &c.

1771. Vix ultius gentis, aetatis, ordinis, hominem invenies cujus
felicitatem fortunae Metelli compares, Vol. 1.

1772. P. Crassus Mutianus, quinque habuisse dicitur rerum bonarum maxima,
quod esset ditissimus, quod esset nobilissimus, eloquentissimus,
Jurisconsultissimus, Pontifex maximus.

1773. Lib. 7. Regis filia, Regis uxor, Regis mater.

1774. Qui nihil unquam mali aut dixit, aut fecit, aut sensit, qui bene
semper fecit, quod aliter facere non potuit.

1775. Solomon. Eccles. 1. 14.

1776. Hor. Art. Poet.

1777. Jovius, vita ejus.

1778. 2 Sam. xii. 31.

1779. Boethius, lib. 1. Met. Met. 1.

1780. Omnes hic aut captantur, aut captant: aut cadavera quae lacerantur,
aut corvi qui lacterant. Petron.

1781. Homo omne monstrum est, ille nam susperat feras, luposque et ursos
pectore obscuro tegit. Hens.

1782. Quod Paterculus de populo Romano durante bello Punico per annos 115,
aut bellum inter eos, aut belli praeparatio, aut infida pax, idem ego
de mundi accolis.

1783. Theocritus Edyll. 15.

1784. Qui sedet in mensa, non meminit sibi otioso ministrare negotiosos,
edenti esurientes, bibenti sitientes, &c.

1785. Quando in adolescentia sua ipsi vixerint, lautius et liberius
voluptates suas expleverint, illi gnatis impenunt duriores
continentiae leges.

1786. Lugubris Ate luctuque fero Regum tumidas obsidet arces. Res est
inquieta felicitas.

1787. Plus aloes quam mellis habet. Non humi jacentem tolleres. Valer. l.
7. c. 3.

1788. Non diadema aspicias, sed vitam afflictione refertam, non catervas
satellitum, sed curarum multitudinem.

1789. As Plutarch relateth.

1790. Sect. 2. memb. 4. subsect. 6.

1791. Stercus et urina, medicorum fercula prima.

1792. Nihil lucrantur, nisi admodum mentiendo. Tull. Offic.

1793. Hor. l. 2. od. 1.

1794. Rarus felix idemque senex. Seneca in Her. aeteo.

1795. Omitto aegros, exules, mendicos, quos nemo audet felices dicere.
Card. lib. 8. c. 46. de rer. var.

1796. Spretaeque injuria formae.

1797. Hor.

1798. Attenuant vigiles corpus miserabile curae.

1799. Plautus.

1800. Haec quae crines evellit, aerumna.

1801. Optimum non nasci, aut cito mori.