, minace nubigitan; la
valon sube, jam malaperantan en ombrojn. Kaj, tiel agante, subite li
auxdis iun alvoki lian nomon.

Rajdanto suprenvenis malrapide laux la vojeto. En la fresxa malfermata
vizagxo de la novalveninto S-ro Okhursto rekonis Tocxjon Simsonon,
alie nomatan "La Naivulo" de Sablo-Baro. Li konatigxis kun tiu antaux
kelkaj monatoj okaze de "matcxeto" kaj, kun nepra egalanimeco, gajnis
la tutajn ricxajxojn--egalantajn kelkajn kvardek dolarojn--de la
senartifika junulo. Je la fino de la matcxo, S-ro Okhursto kondukis la
junecan vetludiston malantaux la pordon kaj alparolis lin tiel: "Tocxjo,
vi estas bona vireto, sed kiel vetludisto vi estas nepre senvalora.
Revetludi neniam plu." Tiam li retransdonis al la knabo lian perditan
monon, forsxovis lin mildatusxe el la cxambro kaj tiel aliigis Tocxjon
Simsonon en sindonan sklavon.

Estis memorajxo pri tio en la knabeca kaj entuziasma maniero en
kiu li salutis S-ron Okhurston. Li survojigxis, li diris, cele al
Poker-Ebenajxo, por sercxi bonsxancon. "Cxu sola?" Ne, ne precize sola;
efektive--subrido--li forkuris kun Pinjo Vudzo. Cxu S-ro Okhursto ne
memoris Pinjon? Sxi kiu kelnerinis antauxe cxe Malebrio-Domo? Jam antaux
multe da tempo ili gefiancxigxis sed olda Jacxjo Vudzo malaprobis tion
pro kio ili forkuris kaj estis survoje all Poker-Ebenajxo por geedzigxi
kaj jen ili estis. Kaj ili estis lacegaj kaj kiom ili estis bonsxancaj,
trovinte kampadejon kaj kompanion. Cxion tion la Naivulo anoncis rapide,
dum Pinjo--bela frauxlino dekkvinjara--eligxis de malantaux la pinarbo
kie sxi ruigxigxis nevidate, kaj rajdis gxis la flanko de sia amanto.

Nur malofte S-ro Okhursto okupigxis pri sentoj kaj ecx pli malofte
pri deco, sed venis en lian menson la malpreciza ideo ke la situacio
maltauxgis. Tamen li retenis sian spiritopretecon suficxe por piedbateti
Onklon Vilcxjeton, kiu estis dironta ion, kaj Onklo Vilcxjeto estis
suficxe malebria por rekoni en la piedbateto de S-ro Okhursto superan
potencon maltolerantan frivolajxojn. Tiam li entreprenis konvinki
Tocxjon Simsonon ne dauxre prokrasti, sed sensukcese. Li ecx atentigis
tion ke mankis proviantoj kaj ankaux kampadrimedoj. Sed, malbonsxance,
la Naivulo respondis al tiu protesto certigante al la kompanio ke li
disponas pri suplementa mulo sxargxita je provizajxoj kaj anoncante la
malkovron de kruda fispeco de sxtipdometo proksime al la vojeto. "Pinjo
povas tranokti kun S-rino Okhursto," diris la Naivulo, indikante la
D