Hic est pampineis viridis modo Vesbius umbris,
presserat hic madidos nobilis uva lacus.
Haec iuga quam Nysae colles plus Bacchus amavit,
hoc nuper Satyri monte dedere choros.
Haec Veneris sedes, Lacedaemone gratior illi, 5
hic locus Herculeo numine clarus erat.
Cuncta iacent flammis et tristi mersa favilla:
nec superi vellent hoc licuisse sibi.
_IV. 44_

_9. Porcia._

Coniugis audisset fatum cum Porcia Bruti
et subtracta sibi quaereret arma dolor,
'Nondum scitis' ait 'mortem non posse negari?
Credideram, fatis hoc docuisse patrem.'
Dixit et ardentes avido bibit ore favillas: 5
i nunc et ferrum, turba molesta, nega.
_I. 42._

_10. 'Paete, non dolet.'_

Casta suo gladium cum traderet Arria Paeto,
quem de visceribus strinxerat ipsa suis,
'siqua fides, vulnus quod feci non dolet,' inquit;
'sed quod tu facies, hoc mihi, Paete, dolet.'
_I. 13._

_11. Paris' Epitaph._

Quisquis Flaminiam teris, viator,
noli nobile praeterire marmor.
Urbis deliciae salesque Nlli,
ars et gratia, lusus et voluptas,
Romani decus et dolor theatri 5
atque omnes Veneres Cupidinesque
hoc sunt condita, quo Paris, sepulcro.
_XI. 13.

_12. Genuine and Counterfeit Grief._

Puella senibus dulcior mihi cygnis,
agna Galaesi mollior Phalantini,
concha Lucrini delicatior stagni,
cui nec lapillos praeferas Erythraeos,
nec modo politum pecudis Indicae dentem, 5
nivesque primas liliumque non tactum;
quae crine vicit Baetici gregis vellus
Rhenique nodos aureamque nitellam;
fragravit ore, quod rosarium Paesti,
quod Atticarum prima mella cerarum, 10
quod sucinorum rapta de manu gleba;
cui comparatus indecens erat pavo,
inamabilis sciurus et frequens phoenix:
adhuc recenti tepet Erotion busto,
quam pessimorum lex amara fatorum 15
sexta peregit hieme, nec tamen tota,
nostros amores gaudiumque lususque.
Et esse tristem me meus vetat Paetus,
pectusque pulsans pariter et comam vellens:
'Deflere non te vernulae pudet mortem? 20
Ego coniugem' inquit 'extuli, et tamen vivo,
notam, superbam, nobilem, locupletem.'
Quid esse nostro fortius potest Paeto?
Ducenties accepit, et tamen vivit.
_V. 37._

_13. Epitaph on Little Erotion._

Hanc tibi,