6. Eorumque detestantur Utopienses insaniam, qui divinos honores iis
impendunt, quos sordidos et avaros agnoscunt; non alio respectu
honorantes, quam quod dites sint. Idem. lib. 2.

337. Cyp. 2 ad Donat. ep. Ut reus innocens pereat, sit nocens. Judex damnat
foras, quod intus operatur.

338. Sidonius Apo.

339. Salvianus l. 3. de providen.

340. Ergo judicium nihil est nisi publica merces. Petronius. Quid faciant
leges ubi sola pecunia regnat? Idem.

341. Hic arcentur haerediatatibus liberi, hic donatur bonis alienis, falsum
consulit, alter testamentum corrumpit, &c. Idem.

342. Vexat censura columbas.

343. Plaut. mostel.

344. Idem.

345. Juven. Sat. 4.

346. Quod tot sint fures et mendici, magistratuum culpa fit, qui malos
imitantur praeceptores, qui discipulos libentius verberant quam
docunt. Morus, Utop. lib. 1.

347. Decernuntur furi gravia et horrenda supplicia, quum potius providendum
multo foret ne fures sint, ne cuiquam tam dira furandi aut pereundi
sit necessitas. Idem.

348. Boterus de augment. urb. lib. 3. cap. 3.

349. E fraterno corde sanguinem eliciunt.

350. Milvus rapit ac deglubit.

351. Petronius de Crotone civit.

352. Quid forum? locus quo alius alium circumvenit.

353. Vastum chaos, larvarum emporium, theatrum hypocrisios, &c.

354. Nemo coelum, nemo jusjurandum, nemo Jovem pluris facit, sed omnes
apertis oculis bona sua computant. Petron.

355. Plutarch, vit. ejus. Indecorum animatis ut calceis uti aut vitris,
quae ubi fracta abjicimus, nam ut de meipso dicam, nec bovem senem
vendideram, nedum hominem natu grandem laboris socium.

356. Jovius. Cum innumera illius beneficia rependere non posset aliter,
interfici jussit.

357. Beneficia eo usque lata sunt dum videntur solvi posse, ubi multum,
antevenere pro gratia odium redditur. Tac.

358. Paucis charior est fides quam pecunia. Salust.

359. Prima fere vota et cunctis, &c.

360. Et genus et formam regina pecunia donat. Quantum quisque sua nummorum
servat in arca, tantum habet et fidei.

361. Non a peritia sed ab ornatu et vulgi vocibus habemur excellentes.
Cardan. l. 2. de cons.

362. Perjurata suo postponit numina lucro, Mercator. Ut necessarium sit vel
Deo displicere, vel ab hominibus contemni, vexari, negligi.

363. Qui Curios simulant et Bacchanalia vivunt.

364. Tragelapho similes vel centauris, sursum homines, deorsum equi.