on leren.
Al sloegeze hem ook dat hy in drie dagen niet opstont, 't zou me niet
deren.
Want as hy niet vecht, is 'er redelyk mee om te gaen.
En as hy oppassen wou, konnewe noch al fatsoenelijk bestaen.
Om mynent wil hebben hem de Heeren noch een Officitjen an de brug egeven.
En 't schoenlappen en kruyen daerby, daer konne wy noch wel of leven,
Al hadde we de rente van Klaartjes gelt niet.
En ik spinder noch te met een draetje by, as je ziet.
Want die rente krygt hy nou tog altegaar in handen.
Ja hy zou de hooftsom ook al lang hebben gaen verpanden,
Had 'er Besje daer niet veur eweest, die ouwe sloof.
Och Vrederik! wat maakten hy 't die goe vrouwe ook altemet loof.
Maar die kon hem wel, daarom deed'ze 'r best datz'er veur zorgden.
Want as hy gien geld had bleef hy tuis, daar was niemand die hem borgden.

VREDERYK.

Maar mienje datje mit slaen al wat op hem winnen zoud?

MAIKEN.

Ik verzekertje, want niemant wil met hem te doen hebben, daer op is
hy stout;
Maar kreeg hy eens zo wat, dat hy 't er degen kon voelen;
En van zulke lui daer hy 't hem of schaamde mee, 't zou wel koelen.
En men kan 't makkelyk doen: want hy het weinig kracht.
As zijn neus maar bloet, valt hy schier in onmacht,
Zulken kaerel is 't, je hoeft niet eens te vrezen.
Een Heiden zou hem met prevelen schier onder de voet lezen.
Want, gelyk as ik zeg, even eens is het met het messevechten eschiet.
En nou is hy zo bang, dat hy schrikt as hy maar een mes ziet.
Hy durft schier gien broot snyen.

VREDERYK.

Maar, quam ik 't hem nou al te verleren?
Wat dunkje? zoutme niet wel licht aan men toekomende houwelyk deren?
Om dat 'et juist van myn quam, dat hy zo geslagen was?

MAIKEN.

O neen: daer staen ik jou borg veur: want zo ras
As die kaerel hem die snee in de bek had egeven,
Warenze weer de beste maats; en zy zyn 't altyd ebleven.
Is 't niet waer Klaartje?

KLAARTJE.

Ja zeker: ze waren gedurig by malkaar;
En hy kon hem ook zo in toom houwen: dat het wel scha en jammer waar,
Dat hy sturf. hy kon hem altemet zulken gezicht geven,
As hy maar van vechten repten, dat hy begon te schrikken en te beven.
Maar hoe hy hem ook onder sim had, hy bleef evenwel zijn beste maat.
Doch dat het hy: hy vecht wel ereis; maar hy draagt zen leven gien haat.

III. UITKOMST.

VREDERYK, MAIKEN, KLAARTJE,
HILLEBRAND, HEERE,
DAVIDJE.

HILLEBRAND.

Goejendag allegaar.

VREDERYK.

O binje daer vrienden?
Dit zynze daer ik of ezeit had. wel