kamaraats, je mienden
Dat 'er een boefjen onder schuilden, maar hier is de vrouw,
En de dochter mee. zie daer, vraagt 'et 'er nou.

MAIKEN.

Neen vrienden, we hebben 't zo overleid met ons beiden.
Bin jy lui te vreen, je kunt 'er je maar toe bereiden.

VREDERYK.

Nou mannen: je hebt edaen as 't ezeid is, hoor:
Elk een ducaton: daer stae ik jou borg voor.

_Hill. Heere. Dav._

Wel heerschop; we zellen ons hier dan wat omtrent houwen.

VREDERYK.

't Is goet, vrinden, 't is goet. ik zelje waerschouwen.

_Hill. Heer. Dav. binnen._

Wat dunkje van zulke gasten? zal 't gaen of niet?

MAIKEN.

Ik heb 'er goe hoop op, myn dunkt dat 'et gien verlies en bied.
Was hy nou maar tuis.

VREDERYK.

Ja, maar ik wou hem eerst noch wel iens spreken,
Of het al zo quaat is.

MAIKEN.

O, wat magje jou hooft breken?

VREDERYK.

Das niemendal, ik moet weten waer ik op seil zal gaan;
Maar houje wat uit de weeg, daer gintsen op de brug komt hy al aan.

IV. UITKOMST.

VECHTER, VREDERYK.

VECHTER.

Daer is al myn geld al weer op, den brui,
En ik heb noch niet iens evochten. Ja wel: ik heb nou zulken vechtenden
bui.
Wat! dat ik 'er nou niet toe komen ken, en ik doe 't zo gaeren.
Zie daer. al was 't teugen de drommel zelf, ik wou 'er wel teugen
plokhaeren.
Is 'er nou niemand niet? niemand niet? waer binje nou allegaar?
Hein onversaagt? Haantje? Tysbolwurm? kom vry mit malkaar.

VREDERYK.

Vechter Janz, een woortje.

VECHTER.

Wel.

VREDERYK.

Hoe zellewe 't endelyk mit mekaar stellen?
Zel ik jou dochter hebben? of zoekje me maar zo wat te quellen?
Je weet nou datwe malkaar bezint hebben, en je kant myn persoon.
Je weet wat myn doen is, en waer ik woon.
Myn ouwers binnen vrome luitjens, die zoetelykjes haar rentjes leven:
Dat weetje mee.

VECHTER.

Dat doet'et hem niet maat: zou ik jou myn dochter geven?
Daer ik alle jaaren zulken schoonen biergeld van 'er renten trek?
Dat zinze niet zwager, dan was ik wel een sakkeraerze gek.
Weg, weg, kaerel, praat me niet van zulke zaken;
Maar wilje wat slaagen hebben? daer kanje makkelyker an raken.

VREDERYK.

Wel: dat 's ommers gien bescheit, van een man as jy bint.
Ik mien je dochter mit eeren, en ik hebze hartelyk bezint,
En zy myn mee, daerom bedenkje ereis ter degen.
Zy is over vyf maanden toch mondig: dan kanje 'r ommers niet tegen,
Dat weetje wel, daerom verzoek ik 'et jou nou mit fatsoen.
En om cordiaal te gaen. is 'et je noc