FREE BOOKS

Author's List




PREV.   NEXT  
|<   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26  
27   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49   50   51   >>   >|  
s in uw hart veroveren, dan zou het waarheid worden wat JOOST VAN DEN VONDEL eens schreef: "Hij heeft zich-zelf in 't hart der burghren uitghehouwen, Dat beelt verduurt de pracht van graf en marmersteen." 'S-GRAVENHAGE, P. LOUWERSE. Juni 1875. HOOFDSTUK I Een Winterdag op de Noordzee. Het jaar 1650 had zich ruw en guur ingezet. Het vroor niet, het sneeuwde niet, maar het regende gestadig aan. Dagen achtereen was de wind noordwest en alleen tegen den avond gebeurde het, dat hij even door het noorden naar het noordoosten ging.--Alsdan flonkerden de sterren en werd het eenigszins glad op de straat en aan het scheepsboord.--Op straat hebben we echter niets noodig; want we bevinden ons op de Noordzee. Als de lucht niet zoo bewolkt was en de regen niet den horizon verduisterde, zouden wij den toren van het aardige visschersdorp Schevelingen kunnen zien.-- Op het voorschip van de Zuyerhuys, aan welks boord we zijn, liep een stoere jongen van omstreeks veertien jaren heen en weer. Hij had de pelsmuts diep over de oogen getrokken en zijne handen zaten in de wijde zakken van den nog wijder broek van dik friesch laken gemaakt. Een lederen riem om zijn middel met een mes er aan, doen ons dadelijk bemerken, dat we met een jong matroos te doen hebben. 'T was koud en guur, zeiden we zoo even, en dat kon men den jongen wel aanzien ook. Zijne roode, volle wangen waren nat geregend, doch het guitachtige, blauwe oog keek zoo vroolijk rond, dat men wel kon zien, dat de knaap zich niet veel van het onaangename weder aantrok. Integendeel, hij scheen er zelfs pret in te hebben; want, gewapend met een eind touw, dat hij gebruikte om zoo wat terzijde te slaan, even als een ruiter zijn karwats, als deze zijn paard niet slaan wil, begon hij eerst een deuntje te fluiten en daarna zacht te zingen. Het was een "Prince-liedt" van den Frieschen dichter Jan Janszoon Starter, die in den dertigjarigen oorlog, als soldaat, onder den Graaf Van Mansfelt, verdwenen was om nooit weer iets van zich te laten hooren. "Vive le Prince de Oranje! Vive ons Bescherm-Heer teghen Spanje. Vive ons vrijheyds vaste Borgh. Vive de Baeck daer wij na zeylen. Vive de Loots-man van ons peylen. Vive ons alderhooghste Sorgh! Vive den Oorsprong van ons blijheyd. Vive de Handhaver van ons Vrijheyd. Vive die Schrijft: "Je Maintiendray." Vive die onse saeck houd staende. Vive die onse
PREV.   NEXT  
|<   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26  
27   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49   50   51   >>   >|  



Top keywords:
hebben
 

jongen

 

Prince

 
Noordzee
 

straat

 
scheen
 

Integendeel

 

aantrok

 

gebruikte

 

terzijde


gewapend

 
blauwe
 

zeiden

 

aanzien

 

staende

 

dadelijk

 

bemerken

 

matroos

 

vroolijk

 
guitachtige

wangen

 

geregend

 
onaangename
 

deuntje

 

Spanje

 

vrijheyds

 

Schrijft

 
Maintiendray
 

teghen

 
hooren

Oranje

 

Bescherm

 

Oorsprong

 

blijheyd

 
Handhaver
 

Vrijheyd

 

alderhooghste

 
peylen
 

zeylen

 

daarna


zingen

 
Frieschen
 

fluiten

 

karwats

 

dichter

 

Mansfelt

 

verdwenen

 

Starter

 

Janszoon

 

dertigjarigen