s in uw hart veroveren, dan zou het waarheid worden
wat JOOST VAN DEN VONDEL eens schreef:
"Hij heeft zich-zelf in 't hart der burghren uitghehouwen,
Dat beelt verduurt de pracht van graf en marmersteen."
'S-GRAVENHAGE, P. LOUWERSE.
Juni 1875.
HOOFDSTUK I
Een Winterdag op de Noordzee.
Het jaar 1650 had zich ruw en guur ingezet. Het vroor niet, het
sneeuwde niet, maar het regende gestadig aan. Dagen achtereen was
de wind noordwest en alleen tegen den avond gebeurde het, dat hij
even door het noorden naar het noordoosten ging.--Alsdan flonkerden
de sterren en werd het eenigszins glad op de straat en aan het
scheepsboord.--Op straat hebben we echter niets noodig; want we
bevinden ons op de Noordzee. Als de lucht niet zoo bewolkt was en
de regen niet den horizon verduisterde, zouden wij den toren van het
aardige visschersdorp Schevelingen kunnen zien.--
Op het voorschip van de Zuyerhuys, aan welks boord we zijn, liep een
stoere jongen van omstreeks veertien jaren heen en weer.
Hij had de pelsmuts diep over de oogen getrokken en zijne handen
zaten in de wijde zakken van den nog wijder broek van dik friesch
laken gemaakt.
Een lederen riem om zijn middel met een mes er aan, doen ons dadelijk
bemerken, dat we met een jong matroos te doen hebben.
'T was koud en guur, zeiden we zoo even, en dat kon men den jongen
wel aanzien ook. Zijne roode, volle wangen waren nat geregend,
doch het guitachtige, blauwe oog keek zoo vroolijk rond, dat men
wel kon zien, dat de knaap zich niet veel van het onaangename weder
aantrok. Integendeel, hij scheen er zelfs pret in te hebben; want,
gewapend met een eind touw, dat hij gebruikte om zoo wat terzijde te
slaan, even als een ruiter zijn karwats, als deze zijn paard niet
slaan wil, begon hij eerst een deuntje te fluiten en daarna zacht
te zingen. Het was een "Prince-liedt" van den Frieschen dichter
Jan Janszoon Starter, die in den dertigjarigen oorlog, als soldaat,
onder den Graaf Van Mansfelt, verdwenen was om nooit weer iets van
zich te laten hooren.
"Vive le Prince de Oranje!
Vive ons Bescherm-Heer teghen Spanje.
Vive ons vrijheyds vaste Borgh.
Vive de Baeck daer wij na zeylen.
Vive de Loots-man van ons peylen.
Vive ons alderhooghste Sorgh!
Vive den Oorsprong van ons blijheyd.
Vive de Handhaver van ons Vrijheyd.
Vive die Schrijft: "Je Maintiendray."
Vive die onse saeck houd staende.
Vive die onse
|