FREE BOOKS

Author's List




PREV.   NEXT  
|<   202   203   204   205   206   207   208   209   210   211   212   213   214   215   216   217   218   219   220   221   222   223   224   225   226  
227   228   229   230   231   232   233   234   235   236   237   238   239   240   241   242   243   244   245   246   247   248   249   250   251   >>   >|  
eschiedenis van een jong, natuurlijk "beeldschoon" boerinnetje gedroomd. Prachtig is dat weer, hoe Multatuli _Woutertje_ doorvoeld heeft! ... die oude Trineke kon haast niet meer voort, en ik had [p.245] al meer gemerkt, dat men haar achteraf-zette en wegdeed als er wat vroolijks voorviel op den deel. En ik vroeg weer, waar Trineke was, en zei dat ik niet dansen wou voor ik wist wat haar scheelde. Want toen ik den vorigen keer bij Koremans was, had ik al gemerkt dat ze erg hoestte, en nog kaduker was dan gewoonlijk. Ze was 'n beetje mank ook, maar ze had altijd braaf gewerkt.... O, bij Koremans z'n ouders al! En daarom vroeg ik waar ze was. "Ze is op 'r bed," zei Lies, "en ik begrijp niet wat je hebt uittestaan met dat ouwe mensch. Kom dans maar!" En ze wenkte den speelman dat-i beginnen zou. Maar ik liep weg om Trineke te zoeken, want het was me alsof God me ingaf--dit gebeurt soms--dat ze slecht behandeld werd. En Lies me na! En Koremans ook! Je moet nu geen kwaad van dat meisje denken omdat ze me naliep. 't Was maar dat ze niet wou dat ik Trineke zou vinden, en weten waar ze lag. Want ...ze lag in den stal. Maar dat wist ik niet, en Koremans zei 't me niet--dat begrijp je wel--maar 't was of God 't me ingaf. En ik stond voor den stal, en vroeg: "is ze hier?" maar Koremans durfde niet antwoorden, en Lies riep weer: "wat wil je toch met dat ouwe mensch?" Maar ik zei: "met jou dans ik niet!" en 't speet 'r. Toen vroeg ik aan Koremans of-i de deuren van den stal wou openen? "Neen," zeid-i, "en ze is er niet!" En ik zei dat ze er wel was, en vroeg 't hem nog eens, want men moet 'n mensch altijd tijd laten om zich te beteren. Dat doet God ook. Maar hij zei weer neen, en Lies wou me vasthouden, maar ik duwde haar weg, en zette m'n schouder tegen de staldeur dat ze kraakte, en ... ik was erin, hoor! Vindt je dat niet sterk? Ik heb er nog schik van. "En Trineke, m'nheer?" "Welzeker, daar lag ze-n-als de reiziger uit 's heeren Schrift! 't Was naar en akelig om aantezien. Heel lang heeft ze niet meer geleefd, maar ... ze is toch behoorlijk gestorven op 'n kristelijk bed. Want ik heb Koremans onder handen genomen, dat verzeker ik je!" ................................................................... "En Liesje, m'nheer?" "Ze had er veel
PREV.   NEXT  
|<   202   203   204   205   206   207   208   209   210   211   212   213   214   215   216   217   218   219   220   221   222   223   224   225   226  
227   228   229   230   231   232   233   234   235   236   237   238   239   240   241   242   243   244   245   246   247   248   249   250   251   >>   >|  



Top keywords:

Koremans

 

Trineke

 
mensch
 

altijd

 

begrijp

 

gemerkt

 

beteren

 
schouder
 

vasthouden

 

beeldschoon


antwoorden

 

durfde

 

openen

 

deuren

 

natuurlijk

 
geleefd
 

behoorlijk

 
aantezien
 

akelig

 

gestorven


kristelijk

 

Liesje

 

verzeker

 
genomen
 

handen

 

Schrift

 
heeren
 

boerinnetje

 
kraakte
 

reiziger


eschiedenis
 
Welzeker
 
staldeur
 
vroolijks
 

uittestaan

 

voorviel

 

daarom

 

dansen

 

wegdeed

 

achteraf


beginnen

 
speelman
 

wenkte

 

ouders

 

gewoonlijk

 

kaduker

 

hoestte

 
vorigen
 
gewerkt
 

scheelde