FREE BOOKS

Author's List




PREV.   NEXT  
|<   78   79   80   81   82   83   84   85   86   87   88   89   90   91   92   93   94   95   96   97   98   99   100   101   102  
103   104   105   106   107   108   109   110   111   112   113   114   115   116   117   118   119   120   121   122   123   124   125   126   127   >>   >|  
t; nec deinde in terris Romulus fuit. Romana pubes, sedato tandem pavore, postquam ex tam turbido die serena, et tranquilla lux rediit, ubi vacuam sedem regiam vidit; etsi satis credebat Patribus, qui proximi steterant, sublimem raptum procella; tamen veluti orbitatis metu icta, maestum aliquamdiu silentium obtinuit. Deinde a paucis initio facto, Deum, Deo natum, regem parentemque urbis Romanae, salvere universi Romulum jubent; pacem precibus exposcunt, uti volens propitius suam semper sospitet progeniem. Fuisse credo tum quoque aliquos, qui discerptum regem Patrum manibus taciti arguerent; manavit enim haec quoque, et perobscura, fama. Illam alteram admiratio viri, et pavor praesens nobilitavit. Consilio etiam unius hominis addita rei dicitur fides; namque Proculus Julius sollicita civitate desiderio (163) regis, et infensa Patribus, gravis, ut traditur, quamvis magnae rei auctor, in concionem prodit. 'Romulus, inquit, Quirites, parens urbis hujus, prima hodierna luce coelo repente delapsus, se mihi obvium dedit; quam profusus horrore venerabundusque astitissem, petens precibus, ut contra intueri fas esset; Abi, nuncia, inquit, Romanis, Coelestes ita velle, ut mea Roma caput orbis terrarum sit; proinde rem militarem colant; sciantque, et ita posteris tradant, nullas opes humanas armis Romanis resistere posse.' Haec, inquit, locutus, sublimis abiit. Mirum, quantum illi viro nuncianti haec fidei fuerit; quamque desiderium Romuli apud plebem exercitumque, facta fide immortalitatis, lenitum sit." [271] Scarcely any incident in ancient history savours more of the (164) marvellous than the account above delivered respecting the first Roman king; and amidst all the solemnity with which it is related, we may perceive that the historian was not the dupe of credulity. There is more implied than the author thought proper to avow, in the sentence, Fuisse credo, etc. In whatever light this anecdote be viewed, it is involved in perplexity. That Romulus affected a despotic power, is not only highly probable, from his aspiring disposition, but seems to be confirmed by his recent appointment of the Celeres, as a guard to his person. He might, therefore, naturally incur the odium of the patricians, whose importance was diminished, and their institution rendered abortive, by the increase of his power. But that they should choose the opportunity of a military review, for the purpose of removing the tyrant by a violent death, see
PREV.   NEXT  
|<   78   79   80   81   82   83   84   85   86   87   88   89   90   91   92   93   94   95   96   97   98   99   100   101   102  
103   104   105   106   107   108   109   110   111   112   113   114   115   116   117   118   119   120   121   122   123   124   125   126   127   >>   >|  



Top keywords:
inquit
 

Romulus

 

Fuisse

 

precibus

 

Patribus

 

quoque

 
Romanis
 
marvellous
 

account

 
related

sciantque

 

posteris

 
colant
 

solemnity

 

amidst

 

delivered

 

respecting

 

history

 
quantum
 
nuncianti

quamque

 

fuerit

 
resistere
 
locutus
 

humanas

 

sublimis

 

desiderium

 
Romuli
 

Scarcely

 

incident


ancient

 

tradant

 

nullas

 

exercitumque

 
plebem
 

lenitum

 
immortalitatis
 

savours

 
thought
 

patricians


importance

 

diminished

 

institution

 
naturally
 

person

 

rendered

 

abortive

 

removing

 

purpose

 
tyrant