o, kion sxi devis kaj povis. Kaj kion
sxi arde volis.

HILDE
Jes, sed cxar ja nur estas tiuj helpantoj kaj servantoj, tial --

SOLNESS
Kiu vokis la helpantojn kaj servantojn? Estis _mi_! Kaj ili venis kaj
cedis al mia volo. (en kreskanta ekscito) Estas _tio_, kion homoj
nomas, havi la bonsxancon kun si. Sed mi povas diri al vi, mi, kiel tiu
bonsxanco sentigxas! Gxi sentigxas kiel granda, senhauxta loko cxi tie
sur la brusto. Kaj la helpantoj kaj la servantoj senhauxtigas aliulojn
por kovri _mian_ vundon! -- Sed la vundo tamen ne sanigxas. Neniam, --
neniam! Ho, se vi scius, kiel gxi foje sucxas kaj brulas.

HILDE
(rigardas lin atente) Vi _estas_ malsana, konstruestro. Tre malsana,
mi inklinas kredi.

SOLNESS
Diru _freneza_. Cxar _tion_ vi ja pensas.

HILDE
Ne, mi opinias, ke ne mankas al vi prudento.

SOLNESS
_Kio_ do? Eldiru!

HILDE
Mi dezirus scii, cxu vi ne naskigxis en la mondon kun malsana
konscienco.

SOLNESS
Malsana konscienco? Kia diablajxo estas tio?

HILDE
Mi pensas, ke la konscienco en vi estas ege malforta. Tro sentema.
Ne toleras ekagon. Ne kapablas levi kaj porti tion, kio estas peza.

SOLNESS
(grumblas) Hm! Kia do la konscienco devus esti, se mi rajtas
demandi?

HILDE
En vi mi dezirus, ke la konscienco estus tiel -- tiel vere
fortika.

SOLNESS
Cxu? -- Fortika? Nu. Cxu _vi_ havas fortikan konsciencon?

HILDE
Mi opinias ke _jes_. Mi ne rimarkis ion alian.

SOLNESS
Gxi eble ne vere submetigxis al pruvo, mi pensas.

HILDE
(kun trema tirado cxe la busxo) Ho, ne estis tiel facile forlasi
patron, kiun mi ege amas.

SOLNESS
Ho cxu! Por monato aux du --

HILDE
Mi eble neniam plu revenos hejmen.

SOLNESS
Neniam? Kial vi do forlasis lin?

HILDE
(duone serioze, duone sxerce) Cxu vi nun denove forgesis, ke la dek
jaroj pasis?

SOLNESS
Ho babilajxo. Cxu estis problemoj hejme? Nu?

HILDE
(tute serioze) _Estis_ tio cxi ene en mi, kio pelis kaj vipis min cxi
tien. Ecx logis kaj tiris min.

SOLNESS
(vigle) Jen la afero! Jen la afero, Hilde! Logxas troloj ankaux en
vi. Kiel en mi. Cxar tio trovigxas interne, komprenu, -- estas
_tio_, kio vokas la potencojn eksterajn. Kaj tiam oni devas cedi, --
cxu vole, cxu senvole.

HILDE
Mi preskaux kredas, ke vi pravas, konstruestro.

SOLNESS
(pasxadas sur la planko) Ho, estas tiel absurde multaj diabloj en la
mondo, kiujn oni ne _vidas_, Hilde!

HILDE
Ankaux diabloj?

SOLNESS
(haltas) Bonaj diabloj kaj malicaj diabloj. Helhara