L
Jes, sed venis kelkaj sinjorinoj al vi --

SINJORINO SOLNESS
Ho Dio, ankaux _tio_! Kaj gxuste nun!

DOKTORO HERDAL
Venis iuj, kiuj diras, ke ili nepre volas rigardi la solenajxon.

SINJORINO SOLNESS
Jes-ja, mi do tamen devas eniri al ili. Cxar estas ja mia devo.

HILDE
Cxu vi ne povas peti tiujn sinjorinojn foriri?

SINJORINO SOLNESS
Neeblas. Cxar ili ja jam venis, estas mia devo akcepti ilin. Sed
restu vi cxi tie dume, -- por akcepti lin, kiam li venos.

DOKTORO HERDAL
Kaj retenu lin per babilajxo tiom longe kiel eble --

SINJORINO SOLNESS
Jes, faru, kara frauxlino Wangel. Retenu lin tiel firme kiel vi
povas.

HILDE
Cxu ne estus pli gxuste, ke vi mem farus?

SINJORINO SOLNESS
Jes, je Dio, -- estus ja _mia_ devo. Sed kiam oni havas devojn
multflanke, tiam --

DOKTORO HERDAL
(rigardas al la gxardeno) Jen li venas!

SINJORINO SOLNESS
Kaj imagu, -- mi kiu devas eniri!

DOKTORO HERDAL
(al _Hilde_) Ne menciu ke _mi_ cxeestas.

HILDE
Ne, mi certe trovos alian paroltemon kun la konstruestro.

SINJORINO SOLNESS
Kaj nepre retenu lin. Mi opinias, ke estas _vi_, kiu kapablas.

(_Sinjorino Solness_ kaj _doktoro Herdal_ iras en la domon. _Hilde_
restas staranta sur la verando.)

(_Konstruestro Solness_ venas de la gxardeno supren laux la
sxtuparo)

SOLNESS
Lauxdire estas iu, kiu sercxas min, mi auxdas.

HILDE
Jes, tiu estas mi, konstruestro.

SOLNESS
Ho, cxu estas vi, Hilde. Mi timis, ke estus Aline kaj la doktoro.

HILDE
Aspekte vi estas tre timema, vi!

SOLNESS
Cxu vi tion kredas?

HILDE
Jes, homoj diras, ke vi timas grimpi -- ekzemple la skafaldojn.

SOLNESS
Nu, tio estas ja aparta afero, tio.

HILDE
Sed timema, -- vi do estas?

SOLNESS
Jes, mi estas.

HILDE
Timas ke vi falos kaj mortfrapigxos?

SOLNESS
Ne, tiel ne.

HILDE
Kiel do?

SOLNESS
Mi timas la vengxon, Hilde.

HILDE
La vengxon? (skuas la kapon) Tion mi ne komprenas.

SOLNESS
Eksidu. Kaj mi rakontos ion al vi.

HILDE
Jes, faru! Tuj!

(Sxi eksidas sur tabureton cxe la balustrado kaj rigardas lin
atente.)

SOLNESS
(jxetas sian cxapelon sur la tablon) Vi ja scias, ke la unua pri kio
mi komencis, estis pregxejaj konstruajxoj.

HILDE
(kapsignas) Mi bone scias.

SOLNESS
Cxar mi, vidu, kiel knabo mi venis el pia hejmo en la kamparo. Kaj
tial sxajnis al mi, ke tiu pregxeja konstruado estas la plej digna,
kiun mi povus elekti.

HILDE
Jes -- jes.

SOLNESS
Kaj tion mi kuragxas diri, ke mi konstruis