scias--"

"Jes, mi scias." S-rino Lidkoto antauxenklinigxis por servi skonon al
si. "Kiu alvenos hodiauxvespere?" sxi demandis.

Frauxlino Suferno tiris la brovojn kaj fiksrigardis. "Vi scias ke mia
bedauxrinda kapacxo ne bone memoras nomojn. Leilino diris al mi. Sed
estas tiom multaj--"

"Cxu tiom multaj? Sxi ne diris al mi ke sxi atendas multhoman gastaron."

"Ho, ne multhoman. Sed iom preterirantan sxian intiman amikorondeton.
Kaj, kompreneble, cxar estas la unua fojo, sxi iom ekscitigxas pri la
alveno de la pliagxularo."

"Cxu la pliagxularo? Cxu vi aludas niajn samagxulojn?"

"Nu, jes." Frauxlino Suferno pauxzis, kvazaux dezirante sin kunigi por
eksalti. "La Asxtono Gxilesoj," sxi eligis.

"Cxu la Asxtono Gxilesoj? Cxu vere? Placxos al mi revidi Marnjon
Gxileson. Devas esti dek ok jaroj ekde kiam mi lastan fojon vidis sxin,"
diris S-rino Lidkoto konstantaritme.

"Jes," Frauxlino Suferno anhelis, subitege replenigante sian tason.

"La Asxtono Gxilesoj. Kaj kiuj aliaj?"

"Nu, la Samcxjo Fresbijoj. Sed la plej grava gasto, kompreneble, estas
S-rino Lorino Bulgxero."

"Cxu S-rino Bulgxero? Leilino ne diris al mi ke sxi alvenas."

"Cxu ne? Mi supozas ke sxi cxion forgesis kiam sxi vidis vin. Sed la
festenon oni estigis por S-rino Bulgxero. Vidu, estas tre grave ke
sxi--nu, ke sxi ekaprobu Leilinon kaj Vilburnon. Lia komisiigxo al Romo
nepre dependas de tio. Kaj vi scias ke Leilino postulas Romon por esti
proksima al vi. Tial sxi demandis al Marnjo Gxileso, kiu estas intima
amikino de la Bulgxeroj, cxu eble oni ne povus arangxi la viziton? Kaj
la kablogramo de Marnjo trafis S-rinon Bulgxeron cxe Cxerburgo. Sxi
pasigos nur du semajnojn en Usono kaj alvenigi sxin cxi-tien estis vera
triumfo."

"Jes, mi konscias pri tio," diris S-rino Lidkoto.

"Vi scias, sxi estas iom--iom elektema; kaj Marnjo estis iom dubema
cxu--"

"Cxu sxi konsentos, pro Leilino?" murmuretis S-rino Lidkoto.

"Nu, jes. Pro sxia oficiala posteno. Sed felicxe sxi estas amikino de la
Barklejoj. Kaj renkonti cxi tie la Gxilesojn kaj la Fresbijojn gxustigos
la aferon. La tempoj sxangxigxis!" Suzino Suferno indulge resumis.

S-rino Lidkoto ridetis. "Jes. Antaux kelkaj jaroj sxajnintus malprobable
ke iam denove mi vespermangxu kun Marnjo Gxileso kaj Harjetino Fresbijo
kaj S-rino Lorino Bulgxero."

Frauxlino Suferno dummomente ne sxajnis voli ellabori la temon kaj post
intervalo da silento S-rino Lidkoto subite reparolis: "Tiurilate, cxu