vadeset i edno!
- Momichence! Kiro momichenceto! - Izvika Emo.
- Dobre, be! Na drugite gejmove shte vidim.
- Da, razbira se! Hajde!
- Pochvam!
- Hajde!
- Dobre!
- Taka!
Otstrani zritelite se uvelichavaha, po prozorcite se
natrupaha ljubopitni "zajci", kakto narichaha devetoklasnicite.
- Slavcho, ja gi razgoni tezi! - izvika Kiro, kojto beshe
zapochnal da gubi i tozi gejm.
Slavcho izgoni vsichki, koito ne bjaha ot edinadeseti
klas, a dokato praveshe tova, Emo specheli i vtorija gejm.
- Oshte edno gejmche i Kiro e bit - izvika Emo.
- Ne se znae!
- Shte vidim.
- Pochvaj!
- Dryzh se!
Kiro padna i tretija gejm.
- E, oshte dva, nali?
- Da.
- Shte stanesh goljamo devojche, ako te bija i tjah.
- Kakvo, be? Sjakash ne sym te bil i az!
- Koga, be? Kakvi sa tezi smeshni raboti, deto gi
razpravjash?
- Abe, ti vse zabravjash...
- Dobre, pochvame li?
- Da.
Kiro beshe jadosan i ne mozheshe da se vladee.
- Slavo, kolko stanaha? - popita Emo.
- Trinadeset na tri!
- Bre!
- Chetirinadeset...
- Oha!
- Petnadeset...
- Oha!
- Shestnadeset...
- Abe, Kiro, kakvo pravish?
- Sedemnadeset.
- Hajde da sprem. Dvata gejma mu gi davam!
- Ne gi iskam! Shte prodylzhim!
- Dobre!
- Osemnadeset.
- Shtom ne iska!
- Devetnadeset!
- Taka e!
- Dvadeset!
- Svyrshi se tja!
- Dvadeset i edno!
- Chetiri na nula!
- Da si svyrshim i petija! - izvika Kiro, makar che veche
ne mozheshe da disha.
- Kolko minuti ima?
- Pet.
- Dobre! Pochvame.
- Edno za Emo.
- Taka!
- Dve za Emo.
- Taka!
- Tri.
- Dobre!
- Chetiri.
- Okej!
- Pet.
- Olrajt!
- Shest.
- Oha!
- Sedem...
- Dobre!
- Osem!
- Bre!
- Devet!
- Ja-a! Kakvo pravish, be, Kiro?
- Deset!
- Tova e to!
- Edinadeset!
- Tuj to!
- Dvanadeset!
- Ne mozhe da se zapishe!
- Dvanadeset na edno.
- Zapisa se!
- Dvanadeset na dve.
- Ne beshe, ama hajde!
- Trinadeset