3. _Vestis haec et margarita quanti facienda._--Post quae, quia bonus est
juvenis et[d] melius illo nihil est, ait mihi, Nosti hanc vestem atque
hanc margaritam, quam a me lacrymis rogas uti eam filiae tuae concedam? Et
ego respondi illi, Domine, auditu cognovi de ipsis, et fide credidi: et
scio quia optimae sunt, et salus vera est hac veste uti, et hac margarita
ornari. Et statim ministris suis praecepit, ut mihi et vestem hanc et
margaritam ostenderent: et confestim ita fit. Ac vestem primo vidi:
vidi, filia, vidi quod eloqui non possum. Numquid non sericum secundum
subtilitatem ejus[e] spartum erat? Numquid candori ejus nives comparatae
non nigrescebant? Numquid aurum juxta fulgorem ejus non lividatur? Ipsa
enim multicolor, et nihil prorsus comparatum ei poterat aequari. Post
quam vidi margaritam: qua visa statim concidi. Non enim potuerunt oculi
mei sustinere tantum ejus colorem. Nam nec coeli, nec lucis, nec maris,
nec terrae species pulcritudini ejus poterat comparari.

4. _Utriusque commoda et dotes._--Et cum prostratus jacerem, ait mihi
quidam de assistentibus, Video te sollicitum et bonum patrem esse, et
hanc vestem atque hanc margaritam ad filiam tuam desiderare: sed ut
magis desideres, ostendo tibi quid adhuc haec vestis atque margarita boni
habeat. Vestis haec numquam tineis comeditur, non usu atteritur, non
sorde inficitur, non vi scinditur, non damno amittitur: sed semper talis
qualis est permanet. Margaritae vero haec virtus est, ut si quis eam
induerit, non aegrotet, non senescat, non moriatur. Nihil omnino in se
habet, quod sit[f] noxium corpori: sed utenti ea nihil accidit, quod aut
mortem afferat, aut aetatem demutet, aut impediat sanitatem. Quod ubi
audivi, filia, exanimari magis desiderio margaritae et vestis istius
coepi: et sicut prostratus jacebam, indeficienti fletu et intenta
oratione juvenem precari coepi, dicens: Domine sancte, miserere preci
meae, et miserere sollicitudini et vitae meae. Si enim hanc vestem mihi et
margaritam non concedis, miser futurus sum, filiamque meam[g] viventem
perditurus: ego propter hanc vestem et margaritam peregrinari volo.
Scis, Domine, quia tibi non mentior.

[+527+]

5. _Hilarii filiae promittuntur, modo vana ornamenta abjiciat._--Post
quam vocem meam audivit, jubet me levare; et ait mihi, moverunt me
preces et lacrymae tuae, et bene est quod hoc credidisti. Et quia dixisti,
te pro hac margarita ipsam vitam tuam velle impendere, non possum eam
tibi nega