n Engelschman, hangend tegen den glimmend
koperen toogrand, een sleepend praatje voerde ...

In den anderen hoek der gelagkamer, op een mooi-rood fluweelen zitbank,
was Kaethe terug tusschen hare twee klanten gaan zitten--piepjonge,
baard-looze "printers,"[1] die haar met lodderlijkverliefde blikken
begaapten en waartegen zij grapte ...

Noot: [1] Leerling op een schip: "Prentice."

Beide jongens naderden haar dichter, beproevend te zoenen heur frissche
nat-roode, steeds treiterend weggetrokken lippen, tot zij de
ondernemende indringers met klokkenden, hoogen lach op zij duwde hen
aanmanend te betalen ...

Met vollen greep nam een 't geld uit zijn broekzak, liet het rinkelend
tinkelen op de marmeren tafelplaat: ...

"Take what you like". (Pak wat ge wilt).

Franske keek het na ... Een gouden affaire dacht hij ... en weer staarde
hij Lowis vlak in 't volle gezicht, blankend onder 't zware vlam-roode
haar, waarin de valsche steenen der hoornen kammen vonken schietend
flonkerden ...

--Wat 'n wijf! bewonderde hij en spottend-meewarig, viel zijn stralende
blik op zwijgenden Geerten over hem ... "Geen spek voor zijnen bek" ...

De zatte matroos zwalkte met knikkende knieen naar de deur toe, wierp
dan de bazin eene kus-hand toe ... Geerten zag het en zijn gelaat bleef
onbewegelijk-strak ...

--Niet jaloersch, peinsde Franske, nu, 'k zou het zelfde doen ... zoo'n
schoon affaire!...

Hij pinkte eens naar Lowis, die nevens den "printer" was gaan zitten ...

Ze lonkte terug, heel natuurlijk ... De oogen van Schoon Franske
blinkerden van louter leute ... 't Pakte wat hij sinds dagen als een
vaag, bijna onuitvoerbaar plan in zich omdroeg ...

--"De teerlingen! de teerlingen!" riep Venijnige Charel zenuwachtig-
gehaast.--"We zullen smijten en wie 't minst gooit, moet dezen nacht
't moteurken van Schampavie naar den duvel helpen, gelijk hoe!..."

--"Aangenomen?" vraagde Suske, frutselend aan de gouden oorringen, die
hij droeg als voorbehoedmiddel tegen oogziekten ...

--"Ja! Ja!" Verward schreeuwden ze 't door elkaar.

Geerten, die een oogenblik met verre aandacht de sprekers in hunne
heftige bewijsvoeringen gevolgd had, juichte luide toe, want Schampavie
had hem, lange jaren geleden, eens in 't Schipperspaleis, de danszaal
van 't kwartier, een kermislief gekaapt, en die smaad leefde wrokkend
voort in Geertens borst ...

Heupwiegend kwam Lowis den teerlingenbak brengen. De mannen sprongen
recht, namen plaats om de