FREE BOOKS

Author's List




PREV.   NEXT  
|<   225   226   227   228   229   230   231   232   233   234   235   236   237   238   239   240   241   242   243   244   245   246   247   248   249  
250   251   252   253   254   255   256   257   258   259   260   261   262   263   264   265   266   267   268   269   270   271   272   273   274   >>   >|  
g je het dan? MEVR. ALVING (_langzaam_). Ik zag alleen dit eene maar, dat je vader een verwoest gestel had, voor jij nog geboren was. OSWALD (_gedempt_). Ah...! (_hij staat op en gaat naar het raam_). MEVR. ALVING. En dan vervolgde mij dag in dag uit, die eene gedachte, dat Regine eigenlijk hier even goed thuis hoorde ... als mijn eigen jongen. OSWALD (_keert zich plotseling om_). Regine! REGINE (_komt overeind en vraagt gedempt_). Ik.... MEVR. ALVING. Ja, nu weet je het allebei. OSWALD. Regine! REGINE (_in zich zelf_). Dus was moeder van den lichten kant! MEVR. ALVING. Je moeder was braaf in veel opzichten, Regine. REGINE. Ja maar, zij was dan toch van den lichten kant. Ja, soms heb ik het wel eens gedacht, maar.... Ja, mevrouw, permitteert u mij dan dat ik maar terstond weg ga...? MEVR. ALVING. Meen je dat heusch, Regine? REGINE. Ja, zeker meen ik dat. MEVR. ALVING. Je bent natuurlijk vrij om te doen zoo als je wilt,... maar.... OSWALD (_gaat naar Regine toe_). Ga je nu weg? Hier hoor je immers thuis. REGINE. Merci, mijnheer Alving;... ja, nu kan ik ook wel Oswald tegen je zeggen. Maar ik had mij niet voorgesteld dat het op die manier zou zijn.... MEVR. ALVING. Regine, ik ben niet openhartig tegen je geweest.... REGINE. Neen, en dat is schandelijk genoeg! Had ik geweten dat Oswald ziekelijk was, dan.... En nu er dan toch niets van komen kan tusschen ons.... Neen, ik kan heusch niet hier buiten blijven en me afbeulen voor zieke menschen. OSWALD. Zelfs niet voor iemand die je zoo na bestaat? REGINE. Neen, waarlijk dat kan ik niet. Een arm meisje moet van haar jeugd profiteeren, want anders zit je op zwart zaad voor je het weet. En ik heb ook levensblijheid in me, mevrouw! MEVR. ALVING. Ja, helaas; maar gooi je niet weg, Regine. REGINE. O, als dat gebeurt, dan zal het wel zoo moeten wezen. Als Oswald naar zijn vader aardt, dan zal ik wel naar mijn moeder aarden, denk ik.... Mag ik vragen, mevrouw, of dominee Manders weet van dit geval met mij? MEVR. ALVING. Dominee Manders weet er alles van. REGINE (_druk bezig met haar doek om te doen_). Ja, dan moet ik maar zien zoo gauw mogelijk met de boot weg te komen. Dominee Manders is zoo'n lieve man om iets van gedaan te krijgen; en ik vind eigenlijk dat ik evenveel recht heb op een beetje van dat geld als die akelige schrijnwerker. MEVR. ALVING. Dat is je van harte gegund, Regine. REGINE (_kijkt haar strak aan_). Mevrou
PREV.   NEXT  
|<   225   226   227   228   229   230   231   232   233   234   235   236   237   238   239   240   241   242   243   244   245   246   247   248   249  
250   251   252   253   254   255   256   257   258   259   260   261   262   263   264   265   266   267   268   269   270   271   272   273   274   >>   >|  



Top keywords:

ALVING

 

REGINE

 

Regine

 

OSWALD

 

mevrouw

 

moeder

 

Manders

 

Oswald

 

Dominee

 

lichten


heusch

 

eigenlijk

 

gedempt

 
levensblijheid
 

gebeurt

 

helaas

 
iemand
 
menschen
 

blijven

 

afbeulen


bestaat

 

waarlijk

 
anders
 

profiteeren

 

meisje

 

evenveel

 

beetje

 

krijgen

 

gedaan

 

akelige


Mevrou

 

gegund

 

schrijnwerker

 

vragen

 

aarden

 

dominee

 

mogelijk

 

buiten

 

moeten

 

overeind


vraagt

 

plotseling

 

hoorde

 
jongen
 

allebei

 

opzichten

 

verwoest

 

gestel

 
alleen
 
langzaam