m annos multis prospere gestis rebus, ratus
Clotarium simul cum tempore mitiorem effectum, Romam in primis ad
Agapitum Pontificem se contulit: a quo ad Clotarium impetratis litteris,
ad eum Suessione agentem se protinus confert, Veneris die, quae parasceve
dicitur, cogitans religiosam Christianis diem ad pietatem sibi
profuturam. Verum litteris Pontificis exceptis cum Galterum Clotarius
agnovit, vetere ira tanquam recenti livore percitus, rapto a proximo
sibi equite gladio, hominem statim interemit. Tam indignam insignis
atque innocentis hominis necem, religioso loco et die ad Christi
passionem recolendam celebri, pontifex inaequanimiter ferens, confestim
Clotarium reprehendit, monetque iniquissimi facinoris rationem habere,
se alioquin excommunicationis sententiam subiturum. Agapiti monita
reveritus Rex, capto cum prudentibus consilio, Galteri haeredes, et qui
Yvetotum deinceps possiderent, ab omni Francorum Regum ditione atque
fide liberavit, liberosque prorsus fore suo syngrapho et regiis scriptis
confirmat. Ex quo factum est ut ejus pagi et terrae possessor _Regem_ se
Yvetoti hactenus sine controversia nominaverit. Id autem anno christianae
gratiae quingentesimo trigesimo sexto gestum esse indubia fide invenio.
Nam dominantibus longo post tempore in Normannia. Anglis, ortaque inter
Joannem Hollandum, Auglum, et Yvetoti dominum quaestione, quasi
proventuum ejus terrae pars fisco Regis Anglorum quotannis obnoxia esset,
Caleti Propraetor anno salutis 1428, de ratione litis judiciario ordine
se instruens, id, sicut annotatum a me est, comperisse
judicavit."--_Robert Gaguin_, lib. II. fol. 17.
[46] _Memoires de l'Academie des Inscriptions_, IV. p. 728.--The
question is also discussed in the _Traite de la Noblesse_, by M. de la
Roque; in the _Mercure de France_, for January, 1726; and in a Latin
treatise by Charles Malingre, entitled "_De falsa regni Yvetoti
narratione, ex majoribus commentariis fragmentum_."
[47] _Precis Analytique des Travaux de l'Academie de Rouen_, 1811, p.
181.
LETTER VII.
ON THE STATE OF AFFAIRS IN FRANCE.
(_Rouen, June_, 1818.)
Abandoning, for the present, all discussion of the themes of the elder
day, I shall occupy myself with matters relating to the living world.
The fatigued and hungry traveller, whose flesh is weaker than his
spirit, is often too apt to think that his bed and his supper are of
more immediate consequence than churches or castles. And to those who
are in th
|