|
, c. 24. of his Physic of the Soul.
6685. Omissa spe victoriae in destinatam mortem conspirant, tantusque ardor
singulos cepit, ut victores se putarent si non inulti morerentur.
Justin. l. 20.
6686. Method. hist. cap. 5.
6687. Hosti abire volenti iter minime interscindas, &c.
6688. Poster volum.
6689. Super praeceptum primum de Relig. et partibus ejus. Non loquor de
omni desperatione, sed tantum de ea qua desperare solent homines de
Deo; opponitur spei, et est peccatum gravissimum, &c.
6690. Lib. 5. lit. 21. de regis institut. Omnium pertubationum deterrima.
6691. Reprobi usque ad finem pertinaciter persistunt. Zanchius.
6692. Vitium ab infidelitate proficiscens.
6693. Abernethy.
6694. 1 Sam. ii. 16.
6695. Psal. xxxviii. vers. 9. 14.
6696. Immiscent se mali genii, Lem. lib. 1. cap. 16.
6697. Cases of conscience, l. 1. 16.
6698. Tract. Melan. capp. 33 et 34.
6699. Cap. 3. de mentis alien. Deo minus se curae esse, nec ad salutem
praedestinatos esse. Ad desperationem saepe ducit haec melancholia,
et est frequentissima ob supplicii metum aeternumque judicium; meror
et metus in desperationem plerumque desinunt.
6700. Comment. in 1. cap. gen. artic. 3. quia impii florent boni
opprimuntur, &c. alius ex consideratione hujus seria desperabundus.
6701. Lib. 20. c. 17.
6702. Damnatam se putavit, et quatuor menses Gehennae poenam sentire.
6703. 1566. ob triticum diutius servatum conscientiae stimulis agitatur,
&c.
6704. Tom. 2. c. 27. num. 282. conversatio cum scrupulosis, vigiliae,
jejunia.
6705. Solitarios et superstitiosos plerumque exagitat conscientia, non
mercatores, lenones, caupones, foeneratore?, &c. largiorem hi nacti
sunt conscientiam. Juvenes plerumque conscientiam negligunt, senes
autem, &c.
6706. Annon sentis sulphur inquit?
6707. Desperabundus misere periit.
6708. In 17. Johannis. Non pauci se cruciant, et excarnificant in tantum,
ut non parum absint ab insania; neque tamen aliud hac mentis
anxietate efficiunt, quam ut diabolo potestatem faciant ipsos per
desperationem ad infernos producendi.
6709. Drexelius Nicet. lib. 2. cap. 11. "Eternity, that word, that
tremendous word, more threatening than thunders and the artillery of
heaven--Eternity, that word, without end or origin. No torments
affright us which are limited to years: Eternity, etern
|