eeren ze
niet alle begrippen onderste boven? Roeren ze niet recht en onrecht in
een pot door elkaar? Noemen ze niet alles leugen wat ik _weet_ dat
waarheid is? Maar het allerdolste is dat hier troepen volwassen menschen
rondloopen die zichzelf en anderen wijsmaken dat ze vrijzinnig zijn. Heb
je ooit zoo iets meer gehoord, Katrine?

MEVR. STOCKMANN. Ja, ja, zeker, dat is gewoon gek, maar....

(_Petra komt de huiskamer binnen_).

MEVR. STOCKMANN. Ben je nu al terug van school?

PETRA. Ja; ik heb mijn conge gekregen.

MEVR. STOCKMANN. Je conge!

DR. STOCKMANN. Jij ook al!

PETRA. Mevrouw Busch zei dat ze mij ontslaan moest; en toen vond ik het
maar beter om dadelijk te gaan.

DR. STOCKMANN. Daaraan heb je goed gedaan, waarachtig.

MEVR. STOCKMANN. Wie zou gedacht hebben dat die mevrouw Busch zoo slecht
was!

PETRA. Och moeder, mevrouw Busch is heusch niet slecht; ik zag duidelijk
hoeveel verdriet het haar deed. Maar zij durfde niet anders, zei zij; en
dus kreeg ik mijn ontslag.

DR. STOCKMANN (_wrijft zich lachend de handen_). Zij durfde niet anders,
zij ook al niet! O dat is prachtig!

MEVR. STOCKMANN. Och ja, dat gemeene spektakel van gisteren....

PETRA. Dat was het niet alleen. Nu moet je eens hooren, vader!

DR. STOCKMANN. Wel?

PETRA. Mevrouw Busch liet mij niet minder dan drie brieven zien, die zij
van morgen gekregen had....

DR. STOCKMANN. Zeker zonder onderteekening?

PETRA. Ja.

DR. STOCKMANN. Ja, want zij _durven_ hun naam er niet onder zetten,
Katrine!

PETRA. En in twee daarvan stond, dat een heer die hier aan huis komt,
gisteren avond in de club verteld had, dat ik zulke verregaand vrije
begrippen had over verschillende dingen....

DR. STOCKMANN. En dat ontkende je zeker niet?

PETRA. Neen, dat kan je begrijpen. Mevrouw Busch heeft zelf ook nog al
vrije begrippen, als we onder vier oogen zijn; maar nu dit van mij
bekend geworden is, durfde zij mij niet langer houden.

MEVR. STOCKMANN. En te denken dat het iemand is die hier aan huis komt!
Nu zie je eens wat je terugkrijgt voor je gastvrijheid, Thomas!

DR. STOCKMANN. We blijven niet langer in dien smeerboel. Pak den boel
maar in, zoo gauw je kunt, Katrine; laten wij er hoe eer hoe beter uit
trekken!

MEVR. STOCKMANN. Stil eens; ik geloof dat er iemand in de gang is. Ga
eens even kijken, Petra.

PETRA (_doet de deur open_). O, is u het, kapitein? Kom binnen
alsjeblieft.

HORSTER (_uit de voorkamer_). Goeden dag. Ik dacht ik