FREE BOOKS

Author's List




PREV.   NEXT  
|<   132   133   134   135   136   137   138   139   140   141   142   143   144   145   146   147   148   149   150   151   152   153   154   155   156  
157   158   159   160   161   162   163   164   165   166   167   168   169   170   171   172   173   174   175   176   177   178   179   180   181   >>   >|  
reason, connected with the imperial family. _Tr._ ii. 207, 'Perdiderint cum me duo crimina, carmen et error, alterius facti culpa silenda mihi; nam non sum tanti renovem ut tua vulnera, Caesar, quem nimio plus est indoluisse semel. Altera pars superest, qua turpi carmine factus arguor obscaeni doctor adulterii.' He was guilty of no crime of his own, but was banished for witnessing the crime of another. Cf. _Tr._ iii. 5, 49, 'Inscia quod crimen viderunt lumina, plector, peccatumque oculos est habuisse meum.' It is probable that the real reason[68] of Ovid's banishment was that he was privy to a guilty intrigue between D. Silanus and Julia, the grand-daughter of Augustus. Julia was banished in A.D. 9, and Tacitus (_Ann._ iii. 24) tells us of the intrigue, for which Silanus (like Ovid) suffered _relegatio_. His knowledge of the offence was betrayed by friends and domestics. Cf. _Tr._ iv. 10, 101, 'Quid referam comitumque nefas famulosque nocentes?' The date of his banishment is given _Tr._ iv. 10, 95, 'Postque meos ortus Pisaea vinctus oliva abstulerat decies praemia victor equus, cum maris Euxini positos ad laeva Tomitas quaerere me laesi principis ira iubet.' [Here an Olympiad is reckoned as five years.] His punishment was _relegatio_, involving banishment to a fixed spot, but not confiscation of property; _Tr._ ii. 135, 'Adde quod edictum, quamvis immite minaxque, attamen in poenae nomine lene fuit; quippe relegatus, non exul, dicor in illo, privaque fortunae sunt ibi verba meae.' In Tomi he spent the remaining years of his life, far from friends and books; _Tr._ v. 12, 53, 'Non liber hic ullus, non qui mihi commodet aurem, verbaque significent quid mea norit, adest'; suffering from illness (_Tr._ iii. 3) and the climate, and fighting against the barbarians; _Tr._ iv. 1, 71, 'Aspera militiae iuvenis certamina fugi, nec nisi lusura movimus arma manu: nunc senior gladioque latus scutoque sinistram, canitiem galeae subicioque meam.' On the other hand he learned the language of the people, and actually wrote poems in it; _Tr._ v. 12, 57, 'Ipse mihi videor iam dedidicisse Latine: nam didici Getice Sarmaticeque loqui.' _Pont._ iv. 13, 19, 'A! pudet, et Getico scripsi sermone libellum, structaque sunt nostris barbara verba modis, et placui--gratare mihi--coepique poetae inter inhumanos nomen haber
PREV.   NEXT  
|<   132   133   134   135   136   137   138   139   140   141   142   143   144   145   146   147   148   149   150   151   152   153   154   155   156  
157   158   159   160   161   162   163   164   165   166   167   168   169   170   171   172   173   174   175   176   177   178   179   180   181   >>   >|  



Top keywords:

banishment

 
friends
 
relegatio
 

banished

 
guilty
 
Silanus
 
intrigue
 

reason

 

suffering

 

illness


commodet
 

barbarians

 

verbaque

 

fighting

 
significent
 
climate
 

nomine

 

poenae

 

attamen

 
relegatus

quippe
 

minaxque

 

immite

 

property

 
confiscation
 

quamvis

 

edictum

 
remaining
 

fortunae

 
privaque

Sarmaticeque
 

Getice

 

didici

 

videor

 

Latine

 
dedidicisse
 

Getico

 

scripsi

 

poetae

 
coepique

inhumanos

 

gratare

 

placui

 

libellum

 
sermone
 

structaque

 

nostris

 
barbara
 

movimus

 

lusura