oeck gestelt.

703 Schroomt niet voor Hout en Turf te geven,
Goet Vier is half des Menschen Leven.

704 't Geweer geplant
In een Sots hand:
Gevaer en straff'
Voor die 't hem gaf.

705 Een Moolick[95], die noyt Wind en liet,
Bewaert soo veel Velds als hy siet.

706 Dat's van de beste die men siet,
Die by 't Vier staet en brandt haer niet.

707 De rechte Vrouw van waerden is,
Die dood en onder d'aerden is.

708 Dat's recht een Bruyloftsgast te seggen,
Die met de Bruyd te bedd' gaet leggen.

709 Het is een man, die Koningh heeten magh,
Die noyt en quam, daer hy een Koningh sagh[96].

710 De Man komt lichtelick te voren,
Die doet daer toe hy is geboren.

711 Dat is de beste slagh van Vrouwen die men vindt,
Die alle man vervolght, en niemand overwint.

712 Het is somtijds een goede les:
Die Schee en past niet tot _dat_ Mes.

713 Daer ick te bedde ligh op mijn gemack,
Voert my de Duyvel vast van dack op dack.

714 Souw niet ons goedje minderen?
Waer is 't oyt hooren seggen:
Wy waren dertigh kinderen,
En Grootmoer gingh geleggen?

715 En hebt noyt Jood noch Mon'ck te vriend,
Soo ghy een Vriend soeckt, die u dient.

716 Een Mon'ck, die doet wat m' hem gebiedt,
Ontfanght van elck, en geeft noyt yet.

717 Vier by Vier, Pot by Pot ten thoon,
En in die alle maer een Boon.

718 Ick ben te Hoof gegaen, en was een groote Beest,
Een Esel ben ick nu, en heb te Hoof geweest.

719 De Wind-hond, die veel Haes doet rijsen in het Veld,
Dat's dieder geen en velt.

720 De soetste Vryens-tijd dien yemand kiesen kan,
Is als een Weduw komt van d'uytvaert van haer Man.

721 Siet, wat een kostlick schoon uw Vrijster uyt kan maken:
't Vel Goud-geel, Silver-haer, en Ooghjens van Scharlaken.

722 Der trotsen yd'le waen
Geeft Bloeyssel, maer geen Graen.

723 Stelt ghy u met uw klein ter neer,
Terwijl een Sot soeckt na noch meer.

724 Heel groote Stilt van Locht,
Beduydt aenstaende Vocht.

725 De Karre draeght een grooten last,
Maer meer, die op de Karre past.

726 Een Korentjen en vult geen Schueren,
Maer 't helptse vullen met sijn bueren.

727 Dien God een kunstigh ambacht gaf,
Meest komter een Landlooper af.

728 't Is een vermaeck'lick slagh van leven,
Wel t' eten en geen Geld